Mówiono bowiem: Odszedł od zmysłów.

23 STYCZNIA 2021

Sobota

Sobota II tygodnia okresu zwykłego

Czytania: (Hbr 9,1-3.11-14); (Ps 47,2-3.6-7.8-9); Aklamacja (Dz 16,14b); (Mk 3,20-21);

Czego dowiadujemy się z tego krótkiego fragmentu? Jezus wraca do domu- (tutaj trzeba dopowiedzieć, że wraca z wyprawy misyjnej z uczniami) najprawdopodobniej do Kafarnaum. 

Od razu gromadzi się też wielki tłum. Pomimo zmęczenia pracą i drogą zajęli się (Jezus i uczniowie) ludźmi chorymi i potrzebującymi. Czytam: "nawet posilić się nie mogli."

W tej konkretnej rzeczywistości pojawiają się krewni Jezusa. (zwani w innych fragmentach: "braćmi Jezusa".) Chcieli wywrzeć na Nim nacisk, aby zaprzestał działalności, zaniechał misji, uspokoił się. Może oczekiwali, że powróci do domu w Nazaret. Chcieli przejąć nadzór nad Jezusem, ponieważ rodzina czuła się zaniepokojona jego postępowaniem. Dlaczego chcieli to zrobić?

Mówiono bowiem: Odszedł od zmysłów. Kto mówił? Kto tak myślał? Czy sami krewni, czy może też sąsiedzi, znajomi... a może kapłani, faryzeusze i im podobni? Czy to było zdanie Jego najbliższych, którzy chcieli Jezusa "zneutralizować", czy może ich chęć powstrzymania Go, miała być na celu zapobiec tragicznym wydarzeniom, które będą konsekwencją ludzkiego gadania. Mówiono bowiem: Odszedł od zmysłów. Jeżeli sąsiedzi, znajomi powtarzają taką wstrętną plotkę, to prędzej czy później dojdzie ona wyżej... A to może źle się skończyć. 

Odchodzenie od zmysłów łączono zwykle z opętaniem przez złe duchy. Ponieważ sądzono czasami, że fałszywi nauczyciele działają pod wpływem inspiracji demonów, zaś urzędową karą za zwodzenie Bożego ludu była śmierć, rodzina Jezusa miała powód, by dotrzeć do Niego zanim uczynią to żydowskie władze religijne. Krewni Jezusa boją się, bo samo tylko publiczne oskarżenie upokorzyłoby całą rodzinę...

A jak reagują nasi krewni na nasze zaangażowanie w życie Kościoła, na nasze świadectwo wiary?

Czy są dla nas wsparciem? Czy może próbują nas "zneutralizować", bo: "co ludzie powiedzą", 

że on/ona ciągle po tych rekolekcjach jeździ... bo ciągle tylko ta wspólnota....

A może to my jesteśmy tymi, którzy oceniają a może i obmawiają kogoś, kto jest mocno "wkręcony w wiarę"? Może to my jesteśmy tymi, którzy z lekceważeniem komentujemy: "dałby sobie spokój"

"to lekka przesada tak się zachowywać". Gdzie w tym fragmencie widzi się każdy z nas?

Warto sobie na to odpowiedzieć.