Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą.

6 GRUDNIA 2020

Niedziela

II Niedziela adwentu

Czytania: (Iz 40, 1-5. 9-11); (Ps 85 (84), 9ab i 10. 11-12. 13-14); (2 P 3, 8-14); Aklamacja (Łk 3, 4c. 6); (Mk 1, 1-8);

W Ewangelii na dziś poznajemy Jana Chrzciciela. Jan jest człowiekiem wielkiego formatu. Surowy, asceta, wymagający od siebie i innych, bezkompromisowy, głoszący odważnie prawdę, otwarty na Ducha Świętego i Jego prowadzenie, pokorny... O nim właśnie mówi prorok Izajasz:

"Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją. Głos wołającego na pustyni: «Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego»" 

Zachariasz, ojciec Jana usłyszał od anioła o swoim synu: "wielki on będzie przed Panem. Nie będzie pił wina ani sycery, już w łonie swojej matki napełniony zostanie Duchem Świętym. Wielu synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga. Podążać on będzie przed Nim z duchem i mocą Eliasza, aby serca ojców zwrócić do dzieci, a nieposłusznych - do roztropności sprawiedliwych, aby przysposobić Panu lud w pełni gotowy." Około trzydzieści lat później proroctwo i zapowiedź wypełniły się. Jan opuścił dom i zamieszkał nad Jordanem. Jan prowadził surowy, ascetyczny, wręcz szorstki tryb życia. Żył poza cywilizacją i kulturą, jak Beduini, na pustyni, „nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny."

Jan jest człowiekiem głębokiej pokory. Nie skupia uwagi na sobie, nie chce być podziwiany, nie wywołuje sensacji, nie interesuje go wielkość, nie dąży do sukcesu, prestiżu. Swoją misję rozumie jako „umniejszanie”. Wskazuje Jezusa i umniejsza się, aby On „mógł wzrastać”. Nie przesłania Jezusa sobą, ale schodzi na bok, by zrobić miejsce Innemu. Stwierdza pokornie, że za Nim idzie „Mocniejszy”, któremu nie jest godny nosić sandałów. Pokora Jana jest jego wielkością. Jest on głęboko świadomy swojego miejsca i swojej misji w życiu.

Sposób życia Jana i zadanie jakie otrzymał od Boga upodobniły go do proroka Eliasza. Według proroctw i nauczycieli religijnych oczekiwano w Izraelu, że przed Mesjaszem pojawi się sam Eliasz lub ktoś do niego podobny. Pożywienie Jana było podobne do Eliasza, było pożywieniem ludzi biednych. Strój Jana przypominał ubiór Eliasza i ludzi biednych. Niewolnik nosił sandały swojego pana. Jan uważa, że jest kimś mniejszym niż sługa, niewolnik. Taka jest bowiem minimalna różnica pomiędzy człowiekiem, a Bogiem.