Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.

31 MAJA 2020
Niedziela
Uroczystość Zesłania Ducha Świętego
Czytania: (Dz 2, 1-11); (Ps 104 (103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34); (1 Kor 12, 3b-7. 12-13); 
Aklamacja; (J 20, 19-23);



Wsłuchujemy się dziś w fragment Ewangelii św. Jana. Zmartwychwstały Jezus przychodzi do uczniów i daje im Ducha Świętego. Myślę, że uczniowie do końca nie zdawali sobie sprawy Kim jest Duch Święty... W końcu to najbardziej tajemnicza Osoba z całej Trójcy. Wydaje nam się, że wielu z nas ma z Nim sporo problemów.

W mszy Wigilii Pięćdziesiątnicy Jezus mówi o Duchu Świętym: Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza.

W rozmowie z Nikodemem porównuje działanie Ducha Świętego do wiatru.
Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.

Duch Święty jest Tym, który uzdolni uczniów do działania. Wleje w ich serca odwagę do wyjścia z wieczernika i pójścia aż po krańce ziemi i głoszenie Dobrej Nowiny. Jezus przychodząc do uczniów przynosi im Pokój, który jest jednym z owoców Ducha. Świat nie da nam pokoju... nie da nam prawdziwego pokoju. Świat może zaoferować "święty spokój". Jeśli zaś odrzucimy "święty spokój" świat zaoferuje nam różnego rodzaju niepokoje... Pokój przynosi tylko Jezus... dając nam w darze Swojego Świętego Ducha.

W Ewangelii na dziś czytam: Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: "Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane". Jezus tchnął na apostołów... tak samo jak przed wiekami Bóg tchnął na Adama...
W skutek Bożego Tchnienia Adam ożył... W skutek tchnienia Jezusa uczniowie stają się nowym stworzeniem. Są uzdolnieni do posługi... Duch Pocieszyciel czyni z uczniów nowych ludzi, ludzi misji, głosicieli Bożej sprawiedliwości, miłosierdzia i pokoju – „nowe stworzenie”. Pozwala uczniom żyć, działać, kochać – jak Jezus.

Tchnienie Jezusa tworzy nową rzeczywistość- rzeczywistość miłości. Doskonałym wyrażeniem miłości jest przebaczenie: „Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Te słowa nie odnoszą się wyłącznie do spowiedzi. Jest to także przebaczenie, którym obdarowujemy się nawzajem. Zdolność przebaczenia człowiekowi, który nas zranił jest zewnętrznym znakiem działania Ducha Świętego. Grzech i brak przebaczenia  rozbija wewnętrznie, tworzy podziały. Przebaczająca miłość, dar Ducha Świętego, wprowadza pokój, harmonię i włącza we wspólnotę, tworzy jedność.

Każdy z nas ma szansę na to, by Chrystus stanął w jego wieczerniku i w wypowiedzianym „Pokój wam” dał miejsce Duchowi. Tylko od nas zależy, czy Jezus będzie mógł tej niedzieli nas odwiedzić. Potrzeba naszego „tak” dla Jego przyjścia. Nic więcej nie trzeba, gdyż dla Niego nie są straszne pozamykane drzwi wieczernika.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.