Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat.
22 MAJA 2020Piątek
Piątek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego
Czytania: (Dz 18, 9-18); (Ps 47 (46), 2-3. 4-5. 6-7); Aklamacja; (J 16, 20-23a);
Słyszeliśmy już ten fragment Ewangelii. Przynajmniej częściowo. Dziś dostajemy go w nieco rozszerzonej wersji. Jezus mówi: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Odejście Jezusa będzie wiązać się ze smutkiem uczniów. Cały świat wokół będzie się weselił. Będzie się cieszyć, że udało się wyeliminować Tego, który mącił ich spokój. Jezus mówi jednak, że ten stan jest tylko tymczasowy. Smutek zamieni się w radość.
Jezus zmartwychwstanie... Pośle Ducha Świętego. A uczniowie pójdą głosić Dobrą Nowinę aż po krańce ziemi. Będą głosić z mocą... Będą temu towarzyszyć cuda. I właśnie to jest zapowiedź radości. Ten smutek, który zamienia się w radość zostaje przez Jezusa porównany do bólów porodowych i radości z nowonarodzonego dziecka.
Wiele kobiet potwierdza to, o czym dziś mówi Pan Jezus: że kobieta zapomina o bólu porodu w zasadzie natychmiast po porodzie. Cierpienie, którego teraz doznajemy jest właśnie takim "bólem porodowym". Wszyscy bowiem musimy się powtórnie narodzić do nowego życia - życia w pełnym zjednoczeniu z Bogiem. Cierpienie najlepiej ze wszystkich rzeczy na świecie przybliża nas do tych nowych narodzin.
Cierpienie przeżywane w postawie buntu jest marnowane, natomiast zaakceptowane przemienia nas, czyniąc podobnymi do Boga, czyli zmartwychwstałymi. Trud i cierpienie oczyszcza nas bowiem z egoizmu i powoduje, że zaczynamy widzieć Boga i spotykamy się z Nim twarzą w twarz. Człowiekowi, który spotkał Jezusa nikt nie odbierze radości, bo nikt go nie oddzieli od miłości Boga, który posłał swojego Syna, aby za niego umarł, aby on mógł żyć wiecznie.
Radość nie jest tylko zadowoleniem. Uczeń Jezusa może być niezadowolony z powodu okoliczności i prób, ale jest radosny, bo należy do Boga.
Komentarze
Prześlij komentarz