Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie - o ile nie trwa w winnym krzewie - tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.

23 LIPCA 2019
Wtorek
Wtorek - Święto św. Brygidy, zakonnicy, patronki Europy
Czytania: (Ga 2, 19-20); (Ps 16(15), 1-2a.5.7-8.11); Aklamacja (J 15, 9b. 5b); (J 15, 1-8);

(J 15, 1-8) - Kliknij, aby przeczytać.

W dzisiejszym fragmencie z Ewangelii Jezus przedstawia nam obraz winnego krzewu. To On jest winnym krzewem. Każdy z nas jest latoroślą. Tak jak latorośl nie może wzrastać i wydawać owoców, jeżeli nie trwa w łączności z winnym krzewem, tak i my...jeżeli nie trwamy w łączności z Jezusem, nie możemy wydawać owoców, nie możemy się rozwijać...Nasze życie duchowe będzie stagnacją...

Jezus przedstawia Boga, jako ogrodnika...Ojciec mój jest tym, który uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Każda latorośl, która nie przynosi owocu, jest odcinana...a ta, która przynosi owoc, pielęgnowana by przynosiła jeszcze większy owoc...Tak jest z nami...Kiedy nie przynosimy owoców, tracimy łączność z Chrystusem...a kiedy rozwijamy się duchowo, nasza łączność z Nim jest jeszcze mocniejsza...i tym samym nasz wzrost duchowy jest również większy...

Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie - o ile nie trwa w winnym krzewie - tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Latorośl nie może wydać owocu sama z siebie.
Tak samo my nie możemy zbawić się własnymi siłami...Choćbyśmy byli najsilniejsi, najzdolniejsi, najbardziej atrakcyjni fizycznie itp...nie damy rady bez Chrystusa....Tylko trwając w jedności z Nim możemy wydać owoce...możemy wspinać się na wyższy poziom naszego życia duchowego.
Kiedy odłączmy się od Jezusa...dzieje się z nami to, co z gałązką, która zostaje oderwana od krzewu.

Taka gałązka usycha...liście więdną...i co? I to jest jej koniec...śmierć...
Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie. Chyba nikt z nas nie chciałby uschnąć...a tak właśnie dzieje się kiedy odchodzimy od Boga...kiedy odrywamy się od Jezusa...kiedy zrywamy tę duchową więź...

Odpowiedzmy sobie zatem sami...jak wygląda nasze duchowe życie?
Czy wydajemy owoce...rozwijamy się...Czy z każdym rokiem zauważamy wzrost naszej wiary?
A może czujemy się, że wewnętrznie więdniemy? usychamy?

Obyśmy nigdy nie oderwali się od Winnego Krzewu...Od naszego Pana...Jezusa...
Trwajmy w nim...zawsze...By przynosić owoce...

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.