A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.

STYCZNIA 2018
Poniedziałek
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki, Maryi
Dzisiejsze czytania: Lb 6,22-27; Ps 67,2-3.5.8; Ga 4,4-7; Hbr 1,1-2; Łk 2,16-21

(Łk 2,16-21) - Kliknij aby przeczytać. 


W pierwszy dzień Nowego Roku Kościół w liturgii ponownie zaprasza nas do pochylenia się nad tajemnicą Betlejem. Kontemplujemy Maryję, Józefa, Dziecko i pasterzy. Uderza w tej scenie wielki kontrast między misterium, tajemnicą a zwyczajnością, pokorą i ubóstwem, w jakim Bóg przychodzi na świat.

Pasterze są pierwszymi świadkami Bożego Narodzenia. Zostaje im powierzona Dobra Nowina o narodzeniu Zbawiciela, Mesjasza, Pana.
W czasach Jezusa pasterze byli ludźmi, których lekceważono. Znajdowali się na najniższym szczeblu drabiny społecznej i religijnej. Wraz z rolnikami i rybakami tworzyli "lud nie znający prawa". Pasterze nie mogli skrupulatnie przestrzegać wszystkich obowiązujących przepisów prawnych, gdyż troska o stada zajmowała im cały czas. Z tego powodu ortodoksyjni Żydzi traktowali ich z pogardą, niemal jak "nieczystych".

Ale pasterze byli ludźmi prostymi, ale też na swój sposób byli ludźmi pobożnymi. Właśnie to połączenie prostoty i pobożności powodowało, że bez oporów przyjmują znak Boga i zginają kolana przed Jezusem. I to jest także lekcja dla nas... Nie bez przyczyny Boże Narodzenie i Nowy Rok są tak blisko siebie... W Nowym Roku mamy na nowo zwrócić się do Boga... do Jezusa...
Oddać Mu chwałę... Jak pasterze... Mamy wziąć ze sobą Jezusa, wchodząc w ten nowy etap życia. Ma to bowiem być NOWY rok. A Jezus, jak nikt inny, czyni wszystko nowym.

Dziś, w pierwszy dzień roku oddajemy cześć Maryi, Bożej Rodzicielce. Maryja również chce nam towarzyszyć na ścieżkach nowego roku. Idzie z nami, albo raczej poprzedza nas w naszej wędrówce. Wchodząc w Nowy Rok zabierzmy z sobą ten obraz Bożej Rodzicielki Maryi pochylonej nad Dzieckiem, kontemplującej i rozważającej tajemnicę Słowa - tajemnicę Boga. Niech on towarzyszy naszemu życiu, niech wnosi w nie pokój i nadzieję.

Ewangelia zaznacza, że po spotkaniu z Maryją, Józefem i Dziecięciem, pasterze wracają do siebie wielbiąc i wychwalając Boga. Prawdziwe uwielbienie może dokonać się jedynie w sercu człowieka, który na drodze wiary spotkał Boga, a ten spotkany Bóg napełnia go radością. Bez tego spotkania, które przemienia serce człowieka, nie jest możliwe autentyczne uwielbienie Boga. Jest ono wówczas jedynie ludzkim działaniem, któremu brakuje Bożej iskry.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.