Błogosławieni są ci, którzy nie widzieli a uwierzyli.

3 LIPCA 2018
Wtorek XIII tygodnia okresu zwykłego
Święto św. Tomasza, apostoła
Dzisiejsze czytania: Ef 2,19-22; Ps 117, 1-2; J 20,24-29

(J 20,24-29) - Kliknij, aby przeczytać.

Wsłuchujemy się dzisiaj w historię spotkania Tomasza ze zmartwychwstałym Jezusem. Znamy ten fragment... Tomasz nie wierzy, że Jezus żyje. Chce namacalnego dowodu. Mówi: "Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę". Kiedy Jezus przychodzi po ośmiu dniach, zwraca się do Tomasza: "Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym". Te słowa prowadzą do wyznania wiary przez Tomasza... Pan mój i Bóg mój... Tomasz ujrzał i uwierzył...

A potem wyruszył na krańce ziemi głosić Ewangelię. Według tradycji miał dotrzeć z Dobrą Nowiną aż do Indii. Tam też miał ponieść śmierć męczeńską. Jezus uczy, że Błogosławieni są ci, którzy nie widzieli a uwierzyli... Człowiek, który "nie widział, a uwierzył" jest błogosławiony nie dlatego, że jest taki wspaniały, ale dlatego, że jest niesamowicie obdarowany przez Boga. Tak! Jeśli "wierzymy choć nie wiedzieliśmy", to oznacza, że Bóg dał nam wielką łaskę, której nie miał św. Tomasz. On jej nie miał, bo była mu niepotrzebna - mógł zobaczyć i uwierzyć. Ślady po gwoździach i otwarty bok to największe atrybuty Jezusa, to dowody Jego miłości do nas, to potwierdzenie Jego zwycięstwa. I my chciejmy "dotknąć" ran Jezusa. Pan Jezus nie miał za złe Tomaszowi, że chciał dotknąć Jego ran. Jednak na pewno błogosławieni czyli szczęśliwi są ci, którzy "dotknęli" ran Jezusa nie palcem, lecz sercem.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.