Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
29 KWIETNIA 2017
Sobota
Święto św. Katarzyny Sieneńskiej, dziewicy i doktora Kościoła
Dzisiejsze czytania: 1J 1,5-2,2; Ps 103,1-4.8-9.13-14.17-18; Mt 11,25; Mt 11,25-30
(Mt 11,25-30) - kliknij aby przeczytać.
Dziś w Ewangelii słyszymy słowa Jezusa, w których oddaje chwałę Bogu, który ukrywa tajemnice królestwa przed mądrymi, a objawia je prostaczkom. Prostaczkowie to nie to samo, co prostacy.
Chodzi o ludzi prostego serca, będących trochę jak dzieci. Owszem bywa, że są niewykształceni, niezbyt biegli intelektualnie, nie zjedli wszystkich rozumów włącznie ze swoim własnym...
I właśnie dlatego są oni otwarci na prawdy, które przekazuje Jezus. Nie kombinują, nie szukają drugiego, trzeciego i piątego dna. Biorą wszystko na wiarę. Tymczasem mądrzy i roztropni są w swoim intelektualizmie bardzo ograniczeni. Faryzeusze, którzy są właśnie tymi "mądrymi i roztropnymi" trzymają się ściśle litery prawa. Znają doskonale Pisma i to jest dla nich zgubą.
Tworzą własne teorie naukowe, udowadniają ją... polegają na nich mocniej niż na Bogu, o którym uczą. Tymczasem ewangeliczni prostaczkowie to ludzie, którzy poszli w ciemno. Porzucili swoje dotychczasowe zajęcia i - wbrew ludzkiej logice - poszli za Jezusem.
Mądrzy i roztropni zadają pytania... ale kiedy zadają je Jezusowi, nie robią tego dla pogłębienia własnej wiedzy, nie chodzi im o rozwój intelektualny. Oni chcą pokazać, że dominują intelektualnie, że Jezus głosi herezje a oni i tylko oni mają rację. Dziś również próbuje posiłkować się wiedzą w walce z religią. A wcale tak nie musi być... Można zachwycać się naukami ścisłymi i poprzez ich zgłębianie wielbić Boga, który tak wspaniale skonstruował świat. Tak precyzyjnie, że potrzeba zgłębiać matematykę, fizykę by ten świat lepiej rozumieć.
Jezus mówi dalej: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie. Jezus pokazuje nam, że przyszedł do ludzi potrzebujących...Człowiek, który polega na swoich siłach, nie potrzebuje Jezusa...ma przecież przekonanie, że sam sobie poradzi. Ale jest w błędzie...bo tylko Jezus może pokonać nasze trudy i obciążenia... Zdziwić może kolejne zdanie: weźcie moje jarzmo na siebie...moment...Jeżeli jesteśmy utrudzeni i obciążeni, mamy przyjść do Jezusa i wziąć na siebie Jego jarzmo? Czyż nasze własne nie jest wystarczająco ciężkie? To taki paradoks...ale On jest Bogiem paradoksów... I mówi do nas: jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie.
Sobota
Święto św. Katarzyny Sieneńskiej, dziewicy i doktora Kościoła
Dzisiejsze czytania: 1J 1,5-2,2; Ps 103,1-4.8-9.13-14.17-18; Mt 11,25; Mt 11,25-30
(Mt 11,25-30) - kliknij aby przeczytać.
Dziś w Ewangelii słyszymy słowa Jezusa, w których oddaje chwałę Bogu, który ukrywa tajemnice królestwa przed mądrymi, a objawia je prostaczkom. Prostaczkowie to nie to samo, co prostacy.
Chodzi o ludzi prostego serca, będących trochę jak dzieci. Owszem bywa, że są niewykształceni, niezbyt biegli intelektualnie, nie zjedli wszystkich rozumów włącznie ze swoim własnym...
I właśnie dlatego są oni otwarci na prawdy, które przekazuje Jezus. Nie kombinują, nie szukają drugiego, trzeciego i piątego dna. Biorą wszystko na wiarę. Tymczasem mądrzy i roztropni są w swoim intelektualizmie bardzo ograniczeni. Faryzeusze, którzy są właśnie tymi "mądrymi i roztropnymi" trzymają się ściśle litery prawa. Znają doskonale Pisma i to jest dla nich zgubą.
Tworzą własne teorie naukowe, udowadniają ją... polegają na nich mocniej niż na Bogu, o którym uczą. Tymczasem ewangeliczni prostaczkowie to ludzie, którzy poszli w ciemno. Porzucili swoje dotychczasowe zajęcia i - wbrew ludzkiej logice - poszli za Jezusem.
Mądrzy i roztropni zadają pytania... ale kiedy zadają je Jezusowi, nie robią tego dla pogłębienia własnej wiedzy, nie chodzi im o rozwój intelektualny. Oni chcą pokazać, że dominują intelektualnie, że Jezus głosi herezje a oni i tylko oni mają rację. Dziś również próbuje posiłkować się wiedzą w walce z religią. A wcale tak nie musi być... Można zachwycać się naukami ścisłymi i poprzez ich zgłębianie wielbić Boga, który tak wspaniale skonstruował świat. Tak precyzyjnie, że potrzeba zgłębiać matematykę, fizykę by ten świat lepiej rozumieć.
Jezus mówi dalej: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie. Jezus pokazuje nam, że przyszedł do ludzi potrzebujących...Człowiek, który polega na swoich siłach, nie potrzebuje Jezusa...ma przecież przekonanie, że sam sobie poradzi. Ale jest w błędzie...bo tylko Jezus może pokonać nasze trudy i obciążenia... Zdziwić może kolejne zdanie: weźcie moje jarzmo na siebie...moment...Jeżeli jesteśmy utrudzeni i obciążeni, mamy przyjść do Jezusa i wziąć na siebie Jego jarzmo? Czyż nasze własne nie jest wystarczająco ciężkie? To taki paradoks...ale On jest Bogiem paradoksów... I mówi do nas: jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie.
Komentarze
Prześlij komentarz