Przejdź do głównej zawartości

#Felieton: Czy Zmartwychwstały Jezus spotkał się z Matką?

W ostatnich dniach trwaliśmy w oktawie Wielkanocy. W tym czasie fragmenty Ewangelii przybliżały nam spotkania Jezusa z kobietami czy uczniami. W tekstach Ewangelistów próżno jednak szukać jednego spotkania Zmartwychwstałego - spotkania z Matką. Dlaczego takie wydarzenie nie zostało odnotowane na kartach Ewangelii? Czy Jezus po zmartwychwstaniu spotkał się z Maryją? A jeżeli nie, to dlaczego? Spróbujmy wspólnie zatrzymać się nad tym tematem.
Swoje rozmyślanie chciałbym zacząć od przytoczenia fragmentu książki ks. Mieczysława Malińskiego pt. Matka Jezusa, który jest próbą przeniesienia historii Maryi na karty powieści.

Sen jej zrobił się płytszy. Uderzyło ją nagle stwierdzenie Jezusa: „trzy dni”. Gdzieś On jeszcze mówił o trzech dniach. (…) Tak, że po trzech dniach zmartwychwstanie. Syn Człowieczy będzie wydany w ręce kapłanów, będzie ubiczowany, ukrzyżowany, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. Obudziła się. Była trzeźwa jak rzadko kiedy. Trzeźwa i szczęśliwa. Wiedziała już wszystko. Tylko jedyny wyrzut, jaki sobie stawiała, to że tak późno to odkryła – to, co Jezus wielokrotnie zapowiadał. – Nie chciałam przyjąć, że stanie się pierwsze i zapomniała o drugim. (…)
Dosłyszała ciche pukanie. Uchyliły się drzwi, wszedł Jan. (…)
- Czy chcesz iść teraz do grobu Jezusa?
- Ale po co?
- Żeby opłakiwać Jego śmierć z innymi niewiastami –zdziwił się – Tam od rana płaczą.
-Po co płaczą, przecież On zmartwychwstanie.
Popatrzył na Nią niepewnie.
-Jak mówisz, że co zrobi?
- Że zmartwychwstanie. Przecież to powiedział.
- Faktycznie. Tak kiedyś powiedział – stwierdził Jan wyraźnie zaskoczony.
- Jak powiedział, tak i zrobi. On dotrzymuje słowa. (…)
-Ale jak zmartwychwstanie?
-Choćby jak Łazarz, albo chłopiec z Nain.
- Ale Łazarza czy chłopca z Nain wskrzesił Jezus. A kto Jezusa wskrzesi?
Nie stropiła się.
- Nie potrzebuje Go nikt wskrzeszać. Sam zmartwychwstanie, przecież jest Mesjaszem.
Jan nie odpowiedział na Jej stwierdzenie.
-To nie pójdziesz do Jego grobu?
- Po co. Ani ty tam nie musisz iść. On sam przyjdzie do nas, kiedy uzna, że tak trzeba.
Nie wierzysz?
(ks. Mieczysław Maliński, Matka Jezusa, Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej 1984 s. 254 – 256)

Powyższy fragment książki przedstawia spojrzenie na Maryję bliską relacji św. Łukasza. – Tę która uwierzyła oraz tę, która zachowywała wiernie te sprawy w swoim sercu. Ona słuchała Jezusa, chłonęła każde Jego Słowo. Z Ewangelii wiemy też, że była w bliskiej relacji z Bogiem. Dlatego nie potrzebowała by zmartwychwstały Jezus Jej się objawiał. Wierzyła, że jest wielki i że jest Synem Najwyższego, Tym którego panowaniu nie będzie końca. Wierzyła, że Jej syn jest Mesjaszem – Synem Bożym. Miała w pamięci, co mówił o Nim Symeon, że Jezus jest zbawieniem obiecanym wszystkim narodom. Światłem na oświecenie pogan i chwałą ludu Izraela. Ale wiedziała też, że Jezus jest dany, aby w Izraelu upadło i powstało wielu… Że jest znakiem, któremu będą się sprzeciwiać.  Ta właśnie wiara w każde słowo, które Pan do niej skierował, zaowocowało tym, że Maryja wiedziała, że śmierć Jezusa nie była końcem, ale początkiem czegoś o wiele większego niż się wszystkim wydawało.
Jest jednak i druga możliwość. Jezus ukazał się Maryi. Ewangelie oczywiście milczą na temat takiego spotkania, ale warto zastanowić się co jest powodem tego milczenia. Próby odpowiedzi na to pytanie podjął się Jan Paweł II w jednej z katechez.  Jeśli autorzy Nowego Testamentu nie mówią o spotkaniu Matki ze zmartwychwstałym Synem,być może robią tak dlatego, że tego rodzaju świadectwo mogłoby zostać to uznane za przez tych, którzy zaprzeczali zmartwychwstaniu Pana, za zbyt mało obiektywne, a zatem niewiarygodne. (…) Św. Paweł wspomina o ukazaniu się Chrystusa więcej niż pięciuset braciom jednocześnie (1 Kor 15,6) Jak można wytłumaczyć fakt, że wydarzenie znane wielu osobom nie zostało zapisane przez Ewangelistów mimo swojego wyjątkowego charakteru? (…) Czyż Najświętsza Maryja Panna, obecna w pierwszej wspólnocie uczniów (Dz 1,14) mogła być wyłączona z grona tych, którzy spotkali Jej Boskiego Syna, wskrzeszonego z martwych? (…) Nieobecność Maryi w grupie kobiet,  które o świcie poszły do grobu, mogłaby wskazywać na to, że spotkała Jezusa już wcześniej. (…) Maryja jest obrazem i wzorem Kościoła, który oczekuje na Zmartwychwstałego (…) dlatego też słusznym wydaje się przypuszczenie, iż zetknęła się ona osobiście ze zmartwychwstałym Synem, przez co mogła mieć pełny udział w radości paschalnej.  Jan Paweł II podkreśla fakt obecności Maryi w takich momentach, jak śmierć Jezusa na krzyżu, czuwanie pierwszej wspólnoty Kościoła w dniu Pięćdziesiątnicy. Wiemy z Dziejów Apostolskich, że również na Niej spoczął wtedy Duch Święty (mimo że była Ona napełniona Duchem Świętym od momentu zwiastowania) i mówiła językami wraz ze zgromadzonymi uczniami. Na tej podstawie można wnioskować, że była też uprzywilejowanym świadkiem zmartwychwstania. 
O takim spotkaniu, choć od trochę innej strony pisze ks. Maliński w innej ze swoich powieści:
Joanna z Marią zastukały do izby Matki Jezusa.
- W imię Boże – usłyszały Jej głos.
Weszły. Siedziała jak zwykle przy swoich krosnach.
- Ach to wy. Widziałyście się z Jezusem?
-Tak –odpowiedziały zaskoczone takim powitaniem.
- Bo On też tu był.
Powiedziała to tak zwyczajnie i naturalnie, Jakby nie trzeba było się temu dziwić, być zaskoczonym, przerażonym, klękać przed tym wydarzeniem, wielbić, dziękować.  (…)
- I jak Go znajdujesz? – chciały od Niej jak najwięcej wyciągnąć, czegoś się dowiedzieć chciały rozmawiać o Tym, którego same spotkały, ale na tak krótko, że za Nim tęskniły, z kim chciały się znowu spotkać.
-Kiedy znów do Ciebie przyjdzie? Jak myślisz?
Pragnęła najwyraźniej dać im odpowiedź w pełni prawdziwą i skupiła się na chwilę. A potem zaczęła powoli mówić, wpatrując się w ścianę, jakby na jej tle wciąż Go jeszcze widziała:
- On już jest niebiański. Już wniebowzięty. (…)On nigdy nie należał do tego świata. On nie był stąd. Ale teraz jest już całkiem poza światem. Nawet zapytałam Go co tutaj jeszcze robi. Bo przecież Jego czas na tym świecie już minął. Zgodził się, ale wytłumaczył, że przyszedł, bo Go jeszcze potrzebujemy. I dlatego Ojciec polecił Mu wrócić. ( ks M. Maliński, Chrystus tom I. s.95) 
Tak spotkanie Jezusa z Matką zostało opisane w powieści. A jak było naprawdę? Nie wiemy tego. Być może kiedyś będzie dane nam się dowiedzieć prawdy. Na razie pozostaje nam tylko wiara.
A Ty Drogi Czytelniku, co myślisz na ten temat? Zachęcam do podzielenia się swoimi refleksjami.













Komentarze

Unknown pisze…
Może Maryja nie musiała widzieć Zmartwychwstałego Jezusa , bo całym sercem w to wierzyła ...? Ona Jedyna chyba nie potrzebowała Tego dotknąć ...Taką możliwość widzę :)

Najczęściej czytane posty

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Sobota Wspomnienie bł. Jolanty, zakonnicy   Dzisiejsze czytania: 2 Kor 5,14-21; Ps 103,1-4.8-9.11-12; Ps 119,36a.29b; Mt 5,33-37 (Mt 5,33-37) Jezus powiedział do swoich uczniów: Słyszeliście, że powiedziano przodkom: "Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi". A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nie możesz nawet jednego włosa uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi. Jezus zatrzymuje się na przykazaniu ósmym...mało tego rozszerza je. Przykazanie mówi by nie przysięgać fałszywie...by nie dawać fałszywego świadectwa...Ale to mało by być uczniem Chrystusa...Jezus rozszerza przykazanie mówiąc:  Wcale nie przysięgajcie... Jest jeszcze jedno pouczenie...i myślę, że na nim warto się zatrzymać n

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.

Poniedziałek Dzisiejsze czytania: 1 Sm 1,24-28; 1 Sm 2,1.4-8; Łk 1,46-56 (Łk 1,46-56) Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.  Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.  Oto bowiem błogosławić mnie będą  odtąd wszystkie pokolenia,  gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.  Święte jest Jego imię  a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia  [zachowuje] dla tych, co się Go boją.  On przejawia moc ramienia swego,  rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.  Strąca władców z tronu,  a wywyższa pokornych.  Głodnych nasyca dobrami,  a bogatych z niczym odprawia. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje jak przyobiecał naszym ojcom  na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki.  Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu. Magnificat...Modlitwa Maryi, która modli się pod natchnieniem Ducha Świętego... To jedyny tekst modlit

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.

Poniedziałek Wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła   Dzisiejsze czytania: Wj 1,8-14.22; Ps 124,1-8; Mt 10,40; Mt 10,34-11,1 (Mt 10,34-11,1) Jezus powiedział do swoich apostołów: Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy. Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do

Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie!

Piątek Wspomnienie św. Brunona Bonifacego z Kwerfurtu, biskupa i męczennika   Dzisiejsze czytania: Rdz 46,1-7.28-30; Ps 37,3-4.18-19.27-28.39-40; J 14,26; Mt 10,16-23 (Mt 10,16-23) Jezus powiedział do swoich apostołów: Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie! Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do inneg

Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.

Poniedziałek Dzisiejsze czytania: Kpł 19,1-2.11-18; Ps 19,8-10.15; 2 Kor 6,2b; Mt 25,31-46 (Mt 25,31-46) Jezus powiedział do swoich uczniów: Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie. Wówczas zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy