Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus.
Sobota
Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny, Królowej
Dzisiejsze czytania: Iz 9,1-3,5-6; Ps 113;1-8; Łk 1,28; Łk 1,26-38
Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madianitów. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona
Według historyków Izajasz żył ok 700 lat przed narodzeniem Chrystusa...Był jednym z największych proroków Izraela...w swoich proroctwach głosił nadejście Mesjasza...
Dziś - z perspektywy czasu - wiemy, że jego proroctwa były prawdziwe...w stu procentach.
Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką...Tą światłością jest Chrystus, który powiedział o sobie: Jestem światłością świata...kto idzie za mną nie będzie chodził w ciemności.
Zatem...kraj mroków przestał być krajem mroków...zatem i nasze prywatne kraje mroków mogą zostać zdobyte przez Jezusa...który jest naszym światłem...Tylko musimy Mu na to pozwolić.
Kiedy już w wolności serca podejmiemy tę decyzję i zaprosimy Go...by zakrólował w naszym życiu...i my doświadczymy "pomnożenia radości i zwiększania wesela"...
On złamie nasze jarzma i drążki na naszych ramionach...przestaniemy być niewolnikami...
On wyciągnie nas z tego kieratu, w jaki często sami się pakujemy...a wszystkiemu winny jest grzech. Pamiętajmy o tym...Jezus to Zwycięzca...Dobrze jest stać po Jego stronie...
Dobrze jest prosić Go o pomoc...o wyzwolenie...Możemy być wtedy pewni, że natychmiast pośpieszy nam na ratunek...niczym pasterz, który ryzykuje życie by ocalić swoje owce.
Kim jeszcze jest zapowiadany Mesjasz...kim jest Jezus? Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Piękne określenia...Prawdziwie królewskie przydomki naszego Pana i Zbawiciela...bo w żadnym innym nie mamy zbawienia.
Jezus jest naszym Nauczycielem, ale jest i naszym Przyjacielem...a nawet Bratem...
Jesteśmy Dziećmi Bożymi...dziedzicami Królestwa Bożego...czy to nie jest wspaniała nowina?
Nie mielibyśmy tego wszystkiego, gdyby nie Misja Chrystusa...To On był zapowiadany przez proroków...To o Nim pisał Izajasz i wielu, wielu innych...Pisano o Jego narodzeniu, życiu, cudach ale i o męce, śmierci i zmartwychwstaniu...To wszystko musiało się stać...abyśmy dzisiaj byli wolnymi.
Nie byłoby jednak Jezusa, gdyby nie Jego Matka, Maryja, którą dziś wspominamy, jako królową.
Ewangelia na dziś przybliża moment Zwiastowania.
(Łk 1,26-38)
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, . Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.
Wszyscy go dobrze znamy, ale dla zasady przytaczam ten fragment z Ewangelii św. Łukasza.
Anioł przychodzi do Maryi i oznajmia Jej, że została wybrana przez Boga na matkę Zbawiciela.
Od Jej decyzji zależy tak naprawdę cały Plan...Młoda dziewczyna z Nazaretu może się przecież nie zgodzić...Jak każdy człowiek ma wolną wolę...i zawsze może powiedzieć Bogu "Nie".
Ale Maryja jest od młodości pokorną służebnicą...według apokryfów od dziecka służyła w świątyni, pomagając swojemu wujowi - kapłanowi Zachariaszowi...(ojcu Jana Chrzciciela)
To wzrastanie blisko Boga...było z pewnością pomocne w podjęciu decyzji, która wywróci Jej życie do góry nogami...
Nam wszystkim tak lekko, łatwo i przyjemnie czyta się ten fragment: Ona zmieszała się...spytała jak to się stanie, skoro nie znam męża? Anioł wszystko tłumaczy...i Maryja się godzi...
Po prostu sielanka...
Ale tak nie jest...Ona w 100% zdawała sobie sprawę jaką rewolucją jest pójście drogą powołania
i zostanie Matką Zbawiciela...Maryja przyjmując Bożą Wolę...
Jako pokorna służebnica, ma bezgraniczne zaufanie do Boga...
Wciela w życie słowa z Psalmu 37 "Powierz Panu swą drogę, zaufaj Mu, On sam będzie działał."
I Pan działa...Ochrania Ją i Boże Dziecię od samego poczęcia...
A potem? Potem Maryja wielokrotnie powtarza: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według słowa Twego! Gdy słyszy proroctwo Symeona: Twoją duszę miecz przeniknie...
Gdy dwunastoletni Jezus odnaleziony w świątyni mówi: Powinienem być w Domu Ojca...
Potem, gdy rodzina zarzuca Jezusowi, że jest obłąkany...w końcu gdy towarzyszy swojemu Synowi na drodze krzyżowej...a potem gdy czuwa pod krzyżem...Zawsze wierna...Pokorna służebnica Pańska...ale Jej misja się nie kończy...
Wraz z rodzącym się Kościołem "trwa na modlitwie"...i zostaje napełniona Duchem Świętym w dniu pięćdziesiątnicy...Kiedy umiera, zostaje zabrana z duszą i ciałem do Nieba...Gdzie zasiada na tronie jako Królowa Nieba i Ziemi...
św. Alfons pisze: Jezus nie chciał, by ciało Maryi uległo po śmierci rozkładowi, gdyż to byłoby ujmą dla Niego, gdyby zamieniać się miało w zgniliznę dziewicze ciało Tej, z której On sam wziął Ciało...i te słowa niech będą podsumowaniem dzisiejszego rozmyślania.
Komentarze
Prześlij komentarz