Mylnie rozumując bezbożni mówili sobie: Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny.
Piątek
Dzisiejsze czytania: Mdr 2,1a.12-22; Ps 34,17-23; J 6,63b.68b; J 7,1-2.10.25-30
(Mdr 2,1a.12-22)
Mylnie rozumując bezbożni mówili sobie: Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Chełpi się, że zna Boga, zwie siebie dzieckiem Pańskim. Jest potępieniem naszych zamysłów, sam widok jego jest dla nas przykry, bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne. Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem. Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników. Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił - będzie ocalony. Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła. Nie pojęli tajemnic Bożych, nie spodziewali się nagrody za prawość i nie docenili odpłaty dusz czystych.
Chcę dziś zatrzymać się na fragmencie z Księgi Mądrości. Autor natchniony nakreśla postawę przeciwników człowieka sprawiedliwego...człowieka, która pełni Wolę Bożą. Z tego fragmentu dowiadujemy się: Mylnie rozumując bezbożni mówili sobie: Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny. Sprawiedliwy jest niewygodny dla bezbożnych...Dlatego knują przeciw niemu. sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Tutaj mamy wyliczenie...Sprawiedliwy jest niewygodny, bo sprzeciwia się bezbożnym i ich sprawom. Ma odwagę zarzucić im łamanie prawa i błędy obyczajów. Staje w prawdzie i zło nazywa złem...
To wywołuje złość przeciwników człowieka sprawiedliwego. Chełpi się, że zna Boga, zwie siebie dzieckiem Pańskim. Jest potępieniem naszych zamysłów, sam widok jego jest dla nas przykry, bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne. Bezbożnym przeszkadza, że sprawiedliwy jest dumny z bycia dzieckiem Bożym...sam jego widok jest dla nich przykry...nie podoba im się, że tak bardzo się od nich różni...Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.
W istocie jednak to nie sprawiedliwy oskarża grzeszników, ale ich własne sumienie, które przewrotnie starają się zagłuszyć, wchodząc z nim w polemikę. Aby jednak to było możliwe, muszą głos sumienia niejako wyrzucić na zewnątrz, przypisując go innemu człowiekowi – w dzisiejszym pierwszym czytaniu owemu sprawiedliwemu. Wtedy cały spór z głosem sumienia może się odbywać przed publicznością złożoną z ludzi podobnych do owych przewrotnych. Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników. Bezbożni chcą wystawić sprawiedliwego na próbę...Jeżeli jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim...Jeżeli nie jest, będzie można bezkarnie wyrządzić mu dowolną krzywdę...Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił - będzie ocalony. Wystawianie na próbę jest i dziś obecne. Tak łatwo jest rzucić obelgę pod czyimś adresem. Tak łatwo jest "obsmarować" kogoś w mediach. A potem...
A potem nawet jeżeli ktoś udowodni, że to tylko plotki, pomówienia...to przecież oszczerstwo poszło już w obieg...To już nie jest kłamstwo, ale "fakt medialny."
Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła. Nie pojęli tajemnic Bożych, nie spodziewali się nagrody za prawość i nie docenili odpłaty dusz czystych.
Nie zrozumieli, że Boże myśli są inne niż ludzkie i Bóg daje nie takie zwycięstwo, jakiego by się spodziewali ludzie. Zwycięstwo w wymiarze tego świata niczego nie daje, bo ten świat przemija, jest chwilowy. Bóg daje zwycięstwo na swoją miarę.
Mylnie rozumując bezbożni mówili sobie: Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Chełpi się, że zna Boga, zwie siebie dzieckiem Pańskim. Jest potępieniem naszych zamysłów, sam widok jego jest dla nas przykry, bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne. Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem. Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników. Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił - będzie ocalony. Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła. Nie pojęli tajemnic Bożych, nie spodziewali się nagrody za prawość i nie docenili odpłaty dusz czystych.
Chcę dziś zatrzymać się na fragmencie z Księgi Mądrości. Autor natchniony nakreśla postawę przeciwników człowieka sprawiedliwego...człowieka, która pełni Wolę Bożą. Z tego fragmentu dowiadujemy się: Mylnie rozumując bezbożni mówili sobie: Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny. Sprawiedliwy jest niewygodny dla bezbożnych...Dlatego knują przeciw niemu. sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Tutaj mamy wyliczenie...Sprawiedliwy jest niewygodny, bo sprzeciwia się bezbożnym i ich sprawom. Ma odwagę zarzucić im łamanie prawa i błędy obyczajów. Staje w prawdzie i zło nazywa złem...
To wywołuje złość przeciwników człowieka sprawiedliwego. Chełpi się, że zna Boga, zwie siebie dzieckiem Pańskim. Jest potępieniem naszych zamysłów, sam widok jego jest dla nas przykry, bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne. Bezbożnym przeszkadza, że sprawiedliwy jest dumny z bycia dzieckiem Bożym...sam jego widok jest dla nich przykry...nie podoba im się, że tak bardzo się od nich różni...Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.
W istocie jednak to nie sprawiedliwy oskarża grzeszników, ale ich własne sumienie, które przewrotnie starają się zagłuszyć, wchodząc z nim w polemikę. Aby jednak to było możliwe, muszą głos sumienia niejako wyrzucić na zewnątrz, przypisując go innemu człowiekowi – w dzisiejszym pierwszym czytaniu owemu sprawiedliwemu. Wtedy cały spór z głosem sumienia może się odbywać przed publicznością złożoną z ludzi podobnych do owych przewrotnych. Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu. Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników. Bezbożni chcą wystawić sprawiedliwego na próbę...Jeżeli jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim...Jeżeli nie jest, będzie można bezkarnie wyrządzić mu dowolną krzywdę...Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości. Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił - będzie ocalony. Wystawianie na próbę jest i dziś obecne. Tak łatwo jest rzucić obelgę pod czyimś adresem. Tak łatwo jest "obsmarować" kogoś w mediach. A potem...
A potem nawet jeżeli ktoś udowodni, że to tylko plotki, pomówienia...to przecież oszczerstwo poszło już w obieg...To już nie jest kłamstwo, ale "fakt medialny."
Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła. Nie pojęli tajemnic Bożych, nie spodziewali się nagrody za prawość i nie docenili odpłaty dusz czystych.
Nie zrozumieli, że Boże myśli są inne niż ludzkie i Bóg daje nie takie zwycięstwo, jakiego by się spodziewali ludzie. Zwycięstwo w wymiarze tego świata niczego nie daje, bo ten świat przemija, jest chwilowy. Bóg daje zwycięstwo na swoją miarę.
Komentarze
Prześlij komentarz