Nie tak bowiem człowiek widzi, jak widzi Bóg.

IV niedziela Wielkiego Postu

 Dzisiejsze czytania: 1 Sm 16,1b.6-7.10-13a; Ps 23,1-6; Ef 5,8-14; J 8,12b; J 9,1-41

(1 Sm 16,1b.6-7.10-13a)

Pan rzekł do Samuela: Napełnij oliwą twój róg i idź: Posyłam cię do Jessego Betlejemity, gdyż między jego synami upatrzyłem sobie króla. Kiedy przybyli, spostrzegł Eliaba i mówił: Z pewnością przed Panem jest jego pomazaniec. Pan jednak rzekł do Samuela: Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż nie wybrałem go, nie tak bowiem człowiek widzi, jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce. I Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu swoich synów, lecz Samuel oświadczył Jessemu: Nie ich wybrał Pan. Samuel więc zapytał Jessego: Czy to już wszyscy młodzieńcy? Odrzekł: Pozostał jeszcze najmniejszy, lecz on pasie owce. Samuel powiedział do Jessego: Poślij po niego i sprowadź tutaj, gdyż nie rozpoczniemy uczty, dopóki on nie przyjdzie. Posłał więc i przyprowadzono go: był on rudy, miał piękne oczy i pociągający wygląd. - Pan rzekł: Wstań i namaść go, to ten. Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go pośrodku jego braci. Począwszy od tego dnia duch Pański opanował Dawida.

W pierwszym czytaniu przeznaczonym na dzień dzisiejszy, wsłuchujemy się w opis wyboru Dawida na króla Izraela. Z wcześniejszych rozdziałów Pierwszej Księgi Samuela, dowiadujemy się, że Saul (który sprawował wtedy władzę królewską) przez swoje niewłaściwe postępowanie, oddalił się od Boga. I w tym miejscu zaczyna się dzisiejsza opowieść.  Pan rzekł do Samuela: Napełnij oliwą twój róg i idź: Posyłam cię do Jessego Betlejemity, gdyż między jego synami upatrzyłem sobie króla. Bóg wybiera sobie kogoś innego, kto zostanie królem umiłowanego Ludu - Narodu Wybranego. Samuel posłusznie udaje się do Jessego z Betlejem. I zwraca uwagę na jego najstarszego syna - Eliaba. Od razu układa sobie w głowie scenariusze: Kiedy przybyli, spostrzegł Eliaba i mówił: Z pewnością przed Panem jest jego pomazaniec. Pan jednak rzekł do Samuela: Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż nie wybrałem go, nie tak bowiem człowiek widzi, jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce. W przypadku Samuela działa schemat myślowy, który psychologia określa efektem aureoli. Eliab jest najstarszy, pod względem fizycznym doskonały, zatem - jak mniema Samuel - nadaje się najlepiej na króla. Bóg jednak wyprowadza swojego proroka z błędu. Mówi mu. Bóg patrzy inaczej niż człowiek. Bóg patrzy na serce... Parafrazując Saint Exupery'ego: "Najważniejsze jest to, co niewidoczne dla oczu".

I Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu swoich synów, lecz Samuel oświadczył Jessemu: Nie ich wybrał Pan. Samuel więc zapytał Jessego: Czy to już wszyscy młodzieńcy? Jesse przedstawia swoich wszystkich - jak się wydaje - synów. Ale Samuel mówi, że żadnego z nich nie wybrał Bóg. Zadaje zatem pytanie: Czy to już wszyscy młodzieńcy? To ciekawe... Bo z jednej strony Bóg mówi, że wśród synów Jessego jest król Izraela, ale z drugiej... żaden z przedstawionych nie jest TYM WŁAŚCIWYM.
Okazuje się, że jest jeszcze jeden. Najmłodszy... Odrzekł: Pozostał jeszcze najmniejszy, lecz on pasie owce. Samuel powiedział do Jessego: Poślij po niego i sprowadź tutaj, gdyż nie rozpoczniemy uczty, dopóki on nie przyjdzie. Najmłodszy, najmniejszy, najsłabszy... Tak mogłoby się wydawać. Ten, o którym wszyscy zapomnieli, który pasie owce w tym samym czasie, kiedy reszta rodziny przyjmuje ważnego gościa. Zepchnięty na margines... Traktowany na dystans... Samuel jednak chce by go przywołać.

Posłał więc i przyprowadzono go: był on rudy, miał piękne oczy i pociągający wygląd. - Pan rzekł: Wstań i namaść go, to ten. Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go pośrodku jego braci. Począwszy od tego dnia duch Pański opanował Dawida. Bóg wybiera Dawida. Widzi go jako króla.
Kiedy własny ojciec zapomina o nim... Bóg cały czas pamięta. Kiedy bracia patrzą na niego pogardliwie i uważają go za niedojrzałego dzieciaka, prorok Pana wylewa na jego głowę święty olej. Czytam: namaścił go pośród jego braci. To niesamowite wyróżnienie. I Bóg przez ten fragment pokazuje każdemu z nas coś ważnego.... Przyznaję się. To jeden z najważniejszych dla mnie fragmentów w Biblii. Nie tylko ze względu na imię głównego bohatera (mojego patrona).

Bóg mówi każdemu z nas: Jesteś ważny. Jesteś wybrany. Jesteś cenny w moich oczach. Bez względu co inni myślą na Twój temat. Nie ważne co myśli o Tobie najbliższa rodzina. Jesteś wyróżniony przez samego Boga. Czy czujesz się tak? Jeśli nie to spójrz jeszcze raz na to słowo. I proś Pana by dał Ci doświadczyć tego, co Dawid. Największy spośród królów Izraela.