Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie.

Czwartek

 Dzisiejsze czytania: Rz 14,7-12; Ps 27,1.4.13-14; Mt 11,28; Łk 15,1-10

(Rz 14,7-12)
Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi. Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo dlaczego gardzisz swoim bratem? Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga. Napisane jest bowiem: Na moje życie - mówi Pan - przede Mną klęknie wszelkie kolano. a każdy język wielbić będzie Boga. Tak więc każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu.

Nikt z nas nie żyje dla siebie...nie jesteśmy samotnymi wyspami. Często słyszymy to zdanie.
Słyszmy, że człowiek powołany jest do życia we Wspólnocie. Ale Paweł mówi coś więcej: Jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Jeżeli uznajesz, że Jezus jest Twoim Zbawicielem i Panem...To jest Panem każdej rzeczywistości...KAŻDEJ. Nie ma takiego miejsca, w którym On by nie królował...

I nawet śmierć nie odłączy nas od Niego... Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi. Nam się może wydawać, że śmierć jest końcem...bo ok...w pewnym sensie jest. Ale kiedy patrzysz na życie z perspektywy wiary...To tylko przejście do innej rzeczywistości.
Rzeczywistości przebywania z Bogiem.

Oczywiście każdy z nas o sobie samym zda sprawę Bogu...To nie jest tak, że miłosierny Bóg wszystko wybaczy...Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga. A sądzeni będziemy z naszej miłości.
Bóg jest Miłością...i chce byśmy i my stawali się Miłością...By MIŁOŚĆ była wypisana na naszych sztandarach. Miłość Boga, ale i miłość bliźniego...Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo dlaczego gardzisz swoim bratem? To pytanie być może jest zadawane dziś i nam...

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.