Piątek. Pnp 2,8-14 lub So 3,14-18a; Ps 33,2-3.11-12.20-21; Łk 1,39-45
(Pnp 2,8-14)
Cicho! Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach. Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty. Miły mój odzywa się i mówi do mnie: Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania winnic, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie. Drzewo figowe wydało zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną. Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Gołąbko ma, [ukryta] w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku.
(Łk 1,39-45)
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana.
Dziś w Ewangelii kontynuacja historii Maryi...Dziś wsłuchujemy się w scenę nawiedzenia św.Elżbiety.
Wczoraj w Ewangelii Anioł powiedział Jej: Twoja krewna Elżbieta również spodziewa się dziecka...
Dlatego Maryja idzie do niej...chce jej pomóc, bo przecież jest w podeszłym wieku...a mimo wszystko, dzięki Bożemu Miłosierdziu, będzie mieć dziecko...
Kiedy odwiedza Maryja odwiedza swoją krewną...zaskakujące dla niej jest powitanie: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Ale zacznę od: W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Maryja poszła z pośpiechem...Od razu, gdy usłyszała orędzie od Anioła, udała się do swojej krewnej...To znak, jak powinna wyglądać nasza odpowiedź na Słowo Boże...powinna być tak samo natychmiastowa...Potem znaczy nigdy...
Elżbieta wita Maryję pozdrowieniem, które dziś powtarzamy jako modlitwę...Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. Błogosławiona, czyli szczęśliwa...
Jesteś najszczęśliwsza z niewiast...a dalej... Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. To recepta dla nas...kiedy pytamy sami siebie: jak być ludźmi szczęśliwymi -
odpowiedź brzmi: wierzyć...po prostu wierzyć w to, co Bóg do nas mówi...wierzyć w Jego obietnice.
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Każdy z nas może być błogosławiony, jeżeli uwierzy, że obietnice naszego Pana są prawdziwe...i będą się wypełniać w naszym życiu...Jeżeli Bóg coś obiecuje - wypełni to...
Ale musimy Mu zaufać...i wierzyć...wypłynąć na głębię...
Można spytać: skąd wiadomo, że Bóg na pewno spełni swoje obietnice?
Odpowiedź jest prosta: Ponieważ nas kocha...Bóg jest Miłością i Jego Miłość nie zna granic.
W pierwszym czytaniu dostajemy fragment Pieśni nad Pieśniami...
To poemat o miłości...pod osobą oblubieńca i oblubienicy...
kryje się Bóg i człowiek...Zatem słowa z dzisiejszego fragmentu:
Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania winnic, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie. Drzewo figowe wydało zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną. Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Gołąbko ma, [ukryta] w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku.
Cicho! Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach. Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty. Miły mój odzywa się i mówi do mnie: Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania winnic, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie. Drzewo figowe wydało zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną. Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Gołąbko ma, [ukryta] w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku.
(Łk 1,39-45)
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana.
Dziś w Ewangelii kontynuacja historii Maryi...Dziś wsłuchujemy się w scenę nawiedzenia św.Elżbiety.
Wczoraj w Ewangelii Anioł powiedział Jej: Twoja krewna Elżbieta również spodziewa się dziecka...
Dlatego Maryja idzie do niej...chce jej pomóc, bo przecież jest w podeszłym wieku...a mimo wszystko, dzięki Bożemu Miłosierdziu, będzie mieć dziecko...
Kiedy odwiedza Maryja odwiedza swoją krewną...zaskakujące dla niej jest powitanie: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Ale zacznę od: W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Maryja poszła z pośpiechem...Od razu, gdy usłyszała orędzie od Anioła, udała się do swojej krewnej...To znak, jak powinna wyglądać nasza odpowiedź na Słowo Boże...powinna być tak samo natychmiastowa...Potem znaczy nigdy...
Elżbieta wita Maryję pozdrowieniem, które dziś powtarzamy jako modlitwę...Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. Błogosławiona, czyli szczęśliwa...
Jesteś najszczęśliwsza z niewiast...a dalej... Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. To recepta dla nas...kiedy pytamy sami siebie: jak być ludźmi szczęśliwymi -
odpowiedź brzmi: wierzyć...po prostu wierzyć w to, co Bóg do nas mówi...wierzyć w Jego obietnice.
Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana. Każdy z nas może być błogosławiony, jeżeli uwierzy, że obietnice naszego Pana są prawdziwe...i będą się wypełniać w naszym życiu...Jeżeli Bóg coś obiecuje - wypełni to...
Ale musimy Mu zaufać...i wierzyć...wypłynąć na głębię...
Można spytać: skąd wiadomo, że Bóg na pewno spełni swoje obietnice?
Odpowiedź jest prosta: Ponieważ nas kocha...Bóg jest Miłością i Jego Miłość nie zna granic.
W pierwszym czytaniu dostajemy fragment Pieśni nad Pieśniami...
To poemat o miłości...pod osobą oblubieńca i oblubienicy...
kryje się Bóg i człowiek...Zatem słowa z dzisiejszego fragmentu:
Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania winnic, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie. Drzewo figowe wydało zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną. Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Gołąbko ma, [ukryta] w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku.
są Słowami, jakie Bóg kieruje do każdego z nas...
Jesteśmy kochani...nawet jeżeli nam się wydaje, że nie zasługujemy na miłość...
że nie ma w nas nic pięknego...że tak naprawdę jesteśmy źli, nieuporządkowani...
że nasza grzeszność i słabość czyni nas szkaradnymi...
Ale Bóg widzi nas inaczej...Mówi, że jesteśmy piękni...kochani...
I dlatego chce spełniać swoje obietnice...
Tylko musimy Mu zaufać...On wie, co jest dobre dla nas...
Komentarze
Prześlij komentarz