Wtorek.Ga 1,13-24; Ps 139,1-3.13-15; Łk 11,28; Łk 10,38-42
(Łk 10,38-42)
Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła. A Pan jej odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona.
Dzisiejsza Ewangelia przybliża nam historię Marii i Marty...Siostry z Betanii zaprosiły Jezusa do swojego domu. Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Każda z nich przyjmuje inną postawę.
Jedna krząta się po kuchni, wyciera kurze, przynosi różne potrawy na stół...."uwija się koło rozmaitych posług". Maria siada u stóp Jezusa i słucha...Taka postawa Marii nie podoba się jej siostrze.
Przystąpiła więc do Niego i rzekła: Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła.
Jezus jednak nie upomina Marii, ale zwraca się do Marty: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona.
Wielu z nas znana jest ta historia. Wielu z nas może się umiejscowić w tej opowieści.
Często może nam się wydawać, że samo słuchanie Jezusa jest bezproduktywne...
Że trzeba działać, pracować...udzielać się...angażować.
I dochodzi do tego, że nawet w naszych posługach dla Kościoła zapędzamy się w "kozi róg"
przeceniając różne działania nad postawą wsłuchania się w to, co Pan od nas oczekuje.
Dajemy się wciągnąć w wir "działania".
Biegamy od jednej akcji do drugiej...Bo przecież "jest tyle do zrobienia".
Mówimy sobie: nie ma czasu na bezczynność. Nie mogę sobie pozwolić na to by usiąść i odpocząć...
By poświęcić pięć minut na rozmyślanie...
Świat pędzi...wyścig szczurów widoczny jest w każdym miejscu...I bardzo złą rzeczą byłoby gdyby
Kościół dał się wciągnąć w ten "kierat". Gdybyśmy z naszej misji, jaką jest głoszenie Dobrej Nowiny zrobili wielką akcję marketingową, w której liczy się tylko wynik...gdzie nie liczy się jakość, ale ilość.
Owszem - potrzebujemy wykorzystywać najnowsze techniki w ewangelizacji, ale nie możemy zatracić w tym celu nadrzędnego.
Jezus o tym właśnie mówi do Marty. Chce jej powiedzieć: Marto. Biegasz, kręcisz się po kuchni, angażujesz w to całą siebie, ale nie dostrzegasz jednego. Nie dostrzegasz, że Ja przyszedłem...Chcę Ci ogłosić Dobrą Nowinę. Zatrzymaj się na chwilę...Posłuchaj...Bo jak będziesz tak pędzić, zwariujesz...W pewnym momencie Twoje akumulatory się rozładują...Nastąpi wypalenie...Więc proszę: Zatrzymaj się, usiądź obok, posłuchaj Mnie. Tak jak Twoja siostra.
Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona. Maria obrała lepszą cząstkę. Usiadła u stóp Jezusa. I słuchała Go. On przyszedł do nich, by ogłosić Prawdę...powiedzieć: Królestwo Boże jest pośród Was. Maria chłonie słowa Pana. Czerpie pełnymi garściami. Jest pewna, że od swojego Nauczyciela dowie się jak żyć, jak się zbawić...I potem będzie mieć siłę zmagać się z codziennymi problemami....
My też potrzebujemy takiego wyciszenia...Pochylenia się nad Jego Słowem.
Na obecność sam na sam...Czasem nie trzeba mówić nic...Wystarczy być...
I wystarczy by On był...To jest właśnie sens słów: a potrzeba tylko jednego.
Potrzeba usiąść u Jego stóp...i słuchać.
A kim my jesteśmy? Marią czy Martą?
Komentarze
Prześlij komentarz