Poniedziałek.1 Kor 2,1-5; Ps 119,97-102; Łk 4,18; Łk 4,16-30


(Łk 4,16-30)
Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa? Wtedy rzekł do nich: Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum. I dodał: Zaprawdę, powiadam wam: żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman. Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się.

Dziś wsłuchujemy się w znajomy fragment z Ewangelii. Fragment znajomy nie tylko dlatego, że był czytany niedawno, ale także dlatego, że często doświadczamy niezrozumienia przez najbliższe otoczenie.
Jezus przychodzi do Nazaretu, gdzie się wychował...Tam w synagodze odczytuje fragment z Izajasza, mówiący o nadejściu Mesjasza. Kiedy przemawia do zgromadzonych, wśród zebranych w synagodze przewijają się głosy niedowierzania i  powątpiewania...Przecież to syn Józefa...cieśla, skąd wiec u niego ta mądrość...Tak trudno być docenionym przez najbliższych...rodzinę, krewnych, sąsiadów...
Zawsze znajdą się głosy zazdrości, pomówienia, krzywe spojrzenia...ogólnie nieprzyjemna atmosfera.
Jezus przywołuje przysłowie: Lekarzu ulecz samego siebie....a potem...
potem przywołuje wydarzenia z historii Izraela....wspomina proroków Eliasza i Elizeusza, którzy posłani zostali do obcych a nie do swoich...do wdowy z Sarepty Sydońskiej i do Syryjczyka Naamana...
To spowodowało jeszcze gorszą reakcję...wywołało wściekłość....mieszkańcy rodzinnej miejscowości chcieli nawet zabić Jezusa strącając Go ze skały...On jednak przeszedł między nimi i oddalił się.

Także i nas dotykają podobne sytuacje...niezrozumienie, obmowa...niedowierzanie...
docinki...kim on jest i co sobą prezentuje, dlaczego się wywyższa, jak on osiągnął takie sukcesy, przecież go wszyscy znamy...Wiadomo o czym mówię...już nawet pisałem o tym ostatnio przy tym fragmencie...

Ale tu pojawia się jeszcze gniew...otwarta agresja...Dziś może nikt z bliskich czy znajomych nie będzie chciał nas zabijać...ale często może się zdarzyć, że nie będą chcieli nas słuchać...
Nasze braterskie upomnienie uznane zostanie za próbę ustawiania komuś życia, narzucania swojego zdania...
może to wywołać agresywne reakcje...może nam się nawet porządnie dostać...
będą nas wytykać palcami, za głoszenie prawd wiary, za wskazywanie właściwej drogi...drogi chrześcijanina....ale nie martwmy się...

Jezus powiedział...to czego Ja doświadczyłem i wy doświadczycie, więc musimy być gotowi, że kiedy wybieramy drogę ucznia...podzielimy los Mistrza...i w rodzinnych stronach, wśród swoich znajomych, sąsiadów, rodziny...doświadczymy niezrozumienia lub prześladowania....z powodu naszej wiary w Chrystusa, którą będziemy głośno wyznawać...i nasze dawanie świadectwa może nie przynieść spodziewanego owocu...wyłącznie dlatego, że niełatwo być prorokiem w swoim kraju.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.