Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni.
Poniedziałek
Dzisiejsze czytania: Dn 1,1-6.8-20; Dn 3,52-56; Mt 24,42a.44; Łk 21,1-4
(Łk 21,1-4)
Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie.
Związek frazeologiczny "wdowi grosz" wszedł na stałe do naszego języka...Myślę jednak, że zapominamy
o jego prawdziwym znaczeniu, które jest głębsze niż danie ostatniej najcenniejszej rzeczy, jaką się posiada.
Nie chodzi nawet o pochwałę ofiar składanych przez ubogich...niewielkie dary tych, którzy nie mają co dać.
Jezus, kiedy wygłaszał jakąś mowę, zawsze czegoś chciał nas nauczyć...nas, jako Jego uczniów...
Kiedy Jezus kogoś chwalił, zawsze chwalił wiarę tej osoby...dlaczego zatem w tym fragmencie miałby chwalić ofiarę? Owszem jest przysłowie: jaka wiara, taka ofiara...ale czy o to chodziło?
Kobieta ze swego niedostatku oddała wszystko, co miała...
A więc całą swoją nadzieję złożyła w Bogu...
Ten gest spodobał się Panu Jezusowi...
W przypowieściach Jezusa ludzie sprzedają wszystko, by nabyć coś dla nich wartościowego.
Jeden człowiek sprzedaje wszystko, by kupić perłę...
Inny sprzedaje wszystko, by kupić ziemię, w której ukryty jest skarb...
Bogaty młodzieniec odchodzi zasmucony, bo Jezus nakazuje mu "sprzedać wszystko".
W końcu uboga wdowa: oddaje wszystko..na ofiarę w świątyni...
Tak samo jest z nami...Bóg nie chce od nas wiele lub niewiele...
mało czy dużo...On chce wszystkiego...On żąda wszystkiego...
To również jest mocno podkreślane przez Jezusa - kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, wszystkiego, co go stanowi...nie może być Moim uczniem...
Ten kto chce zachować życie, straci je...
Dlaczego zawsze chodzi o „wszystko”? Dlatego że Bóg nie chce niczego od nas, ale nas samych. On dał się całkowicie, oddając wszystko, jedynego Syna. Nie mógł dać niczego więcej. W ten sposób dał nam siebie. Jedyną prawdziwą odpowiedzią na taki dar jest dar z siebie samego. Oddanie wszystkiego oznacza oddanie siebie. Tylko taki dar oznacza, że rzeczywiście Bóg i Jego królestwo są dla nas najważniejsze, oznacza prawdziwą wiarę. Z drugiej strony w obliczu zagrożenia utraty wszystkiego okazuje się, na ile rzeczywiście jesteśmy ludźmi wiary, a na ile Bóg jest dla nas Kimś, kto ma nam zapewnić realizację naszych osobistych pragnień.
Komentarze
Prześlij komentarz