Pan cię zawsze prowadzić będzie

Sobota 

Dzisiejsze czytania: Iz 58,9b-14; Ps 86,1-6; Ez 33,11; Łk 5,27-32

(Iz 58,9b-14)

To mówi Pan Bóg: Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie. Twoi ludzie zabudują prastare zwaliska, wzniesiesz budowle z odwiecznych fundamentów. I będą cię nazywać naprawcą wyłomów, odnowicielem rumowisk - na zamieszkanie. Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana - czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli ani nie omawiać praw swoich, wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca. Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.

Bóg przez proroka Izajasza zapowiada swoje błogosławieństwo. Mówi: twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Jest jednak pewien warunek: Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną...Warunkiem Błogosławieństwa Bożego jest miłosierdzie.
Należy usunąć jarzmo...czyli wyzwolić się spod władzy grzechu...spod władzy nałogów, przyzwyczajeń, które nas ograniczają. Nasza miłość do bliźniego powinna przejawiać się poprzez pomoc drugiemu człowiekowi oraz wyrozumiałość, którą tutaj symbolizuje zaprzestanie "grożenia palcem". Ważne jest by uwolnić również swoją mowę...uwolnić od plotek, oszczerstw...dwulicowości.

Inne obietnice, jakie czytamy w tym proroctwie: Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie. Twoi ludzie zabudują prastare zwaliska, wzniesiesz budowle z odwiecznych fundamentów. I będą cię nazywać naprawcą wyłomów, odnowicielem rumowisk - na zamieszkanie.
Spójrzmy na obietnice po kolei. Pan cię zawsze prowadzić będzie...można spytać prowokacyjnie: zawsze to znaczy kiedy? Odpowiedź jest prosta...choć pozornie brzmi jak masło maślane....Zawsze to znaczy zawsze.
Nam się może wydawać, że jesteśmy w jakimś naszym działaniu osamotnieni. Ale Bóg mówi: Będę Cię prowadzić ZAWSZE...czyli 24/7 przez 365 dni w roku...Czyż to nie cudowna obietnica?

Bóg nasyci nasze dusze na pustkowiach...Kolejna piękna obietnica.
Odmłodzi nasze kości...i dalej: tak, że będziemy jak zroszony ogród
albo jak niewyczerpane źródło wody.

Twoi ludzie zbudują prastare zwaliska....wzniesiesz budowlę z odwiecznych fundamentów
będziesz nazwany naprawcą włomów, odnowicielem rumowisk.
Wszystko to, co zniszczone...zawalone w Twoim życiu, będzie odnowione.
To obietnica odnowienia życia, odrodzenia duchowego...ale nie tylko.
Bóg pragnie wprowadzić nową jakość w każdą sferę życia.

Teraz kolejna porcja warunków do spełnienia: Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, żeby w dzień mój święty spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana - czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróży, tak by nie przeprowadzać swej woli ani nie omawiać praw swoich, wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. Bóg pragnie zachowania szabatu.
Przestrzeganie świętości dnia świętego...ustanowionego przez Boga. Co znaczy szanować dzień święty w tym fragmencie? nie załatwiać swoich spraw...nie omawiać swoich praw...nie przeprowadzać swej woli.
Chodzi o oddanie Bogu tego, co należy do Boga...mamy dość czasu na "swoje sprawy". Ten jeden dzień należy ofiarować Panu...wtedy Pan obdarzy nas swoim błogosławieństwem: wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu. 

Ja cię powiodę w triumfie przez wyżyny kraju, karmić cię będę dziedzictwem Jakuba, twojego ojca. Albowiem usta Pańskie to wyrzekły. Końcówka dzisiejszej perykopy to zapewnienie, że obietnice są prawdziwe...To wszystko się stanie...to wszystko się spełni Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.

A czy my gotowi jesteśmy na Boże Prowadzenie?
Czy chcemy by nam się błogosławiło w życiu?
Starajmy się zatem postępować zgodnie z tym, co napisano....