Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego.

27 WRZEŚNIA 2020

Niedziela

XXVI niedziela zwykła

Czytania: (Ez 18, 25-28); (Ps 25 (24), 4-5. 6-7. 8-9); (Flp 2, 1-11); Aklamacja (J 10, 27); (Mt 21, 28-32);

Jezus we fragmencie na dziś wskazuje na bardzo ważny problem, który dotyczy nas w równym stopniu jak tych, do których kierował swoje przesłanie - czyli do arcykapłanów.  Tym problemem jest tak zwane "pierwsze wrażenie" lub jak mówią psychologowie: efekt aureoli. Pierwszy syn to - jakby się wydawało - dobry syn. Drugi, to syn zły. Słyszymy przecież ich słowa: Pierwszy od razu gotowy jest pójść do pracy, drugi odmawia pomocy ojcu. Gdyby historia kończyła się tutaj, wszystko byłoby jasne.. ale na tym Jezus nie poprzestał. Konfrontując czyny ze słowami, odwrócił zupełnie spojrzenie na tych dwóch synów. Bo liczą się czyny nie słowa...

Nie wystarczy na początku powiedzieć "tak" i na tym poprzestać. Gdyby dwoje młodych ludzi powiedziało sobie: "kocham cię!" i później nigdy więcej o tym nie mówiło, to siła ich miłości wcześniej czy później wyczerpie się. Człowiek potrzebuje ciągle na nowo w różny sposób wypowiadać swoją miłość. Również Bogu nie można raz na zawsze powiedzieć "tak". Wciąż na nowo jesteśmy stawiani w sytuacjach wyboru, które weryfikują nasze pierwsze "tak".

W życiu zwykle pierwszy układny syn zyskuje podziw i szacunek, a także awans. Stawia się go za wzór. Drugiemu buntowniczemu okazuje się pogardę, albo wyklucza. Jednak droga buntu nie jest drogą bez powrotu. Okazuje się, że w trudnych sytuacjach na niego można bardziej liczyć. Ostentacyjne posłuszeństwo kończy się zwykle na słowach.

Jaka jest moja spontaniczna odpowiedź na prośby innych? Czy jestem konformistą czy raczej niepokornym buntownikiem? Czy w trudnych sytuacjach inni mogą na mnie liczyć? Jakie jest moje słowo dawane Bogu dziś - "tak" czy "nie"?