Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je.

24 WRZEŚNIA 2019
Wtorek
Wtorek - wspomnienie dowolne św. Tekli, dziewicy i męczennicy
Czytania: (Ezd 6,7-8.12b.14-20); (Ps 122,1-2.4-5); Aklamacja (Łk 11,28); (Łk 8,19-21);

 Dla każdego z nas z pewnością ważna jest rodzina. Najbliżsi nam ludzie, są nieodłącznym elementem naszej codzienności...W rodzinie wszyscy się dobrze znają, wiedzą o swoich problemach...rodzina zawsze chce trzymać się razem.Nie można zatem dziwić się temu, że i najbliższa rodzina Jezusa, chciała by On był z nimi blisko...i chciała być blisko Niego. Kiedy ktoś bliski z naszej rodziny wyjeżdża, albo po prostu długo się z nim nie widzimy, naturalną rzeczą jest tęsknota...Bliscy Jezusa z pewnością też tęsknili, kiedy On tygodniami przebywał poza domem, nauczał od wioski do wioski...i od miasta do miasta....dlatego chcieli Go zobaczyć. Próbowali przecisnąć się przez wielki tłum, by się z Nim spotkać...by mieć Go także na moment dla siebie.

Dlatego tak trudno tak na początku zaakceptować ten dzisiejszy fragment Ewangelii, kiedy czytam:
Przyszli do Jezusa Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu.
Oni przyszli do Niego...starali się...podjęli trud, wysiłek...Były to najbliższe osoby, bo przecież rodzina.
Łączyły ich więzy krwi z Jezusem...szczególnie im zależało, by się z Nim spotkać.

Twoja Matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą. Oznajmiono to Jezusowi, ale Jego reakcja jest inna niż można się spodziewać...Jezus nie mówi: "poczekajcie, porozmawiam z nimi i zaraz do was wrócę"...ale: Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je.
To zaskakujące słowa...Dla najbliższych Jezusa mogły się okazać nawet bolesne...ale nie taki był zamiar Jezusa. On chciał pokazać, że pojęcie rodziny ma o wiele szerszą perspektywę niż tylko więzy krwi.
OK...więzy krwi są ważne. One budują naszą tożsamość. Pokazują nam skąd przyszliśmy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. Ale nasza prawdziwa ojczyzna jest w Niebie. A poprzez chrzest, zostaliśmy włączeni w Bożą Rodzinę. Chrystus jest naszym Bratem...Bóg jest naszym Ojcem.

Jezus mówi nam: Jeżeli będziesz słuchać Słowa Bożego, będziesz Nim żyć...tym samym stajesz się Moim bratem. Przyjęcie Chrystusa...pójście z Nim...naśladowanie Go...pociąga za sobą takie konsekwencje, że stajemy się z Nim spokrewnieni duchowo...Czyż to nie wspaniała perspektywa?

W naszej codzienności bywa tak, że w rodzinie mamy różne problemy...nie dogadujemy się...
a czasem mówimy "z rodziną dobrze wychodzi się tylko na zdjęciu"...wstydzimy się swoich rodzin...
Niektórzy z domu wynieśli same zranienia...nie poznali co to znaczy żyć w szczęśliwej rodzinie.
Recepta jest prosta: Powierzyć swoje życie Chrystusowi...Pójść za Nim...Żyć Jego Słowem...
a wtedy zostaniemy przyjęci do wielkiej rodziny uczniów Jezusa...która znaczy o wiele więcej niż
więzy krwi.

Jest jeszcze jedna myśl...Czy to zdanie: Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je w jakikolwiek sposób ubliża matce? albo braciom? Przecież z Ewangelii wiemy dobrze, że Maryja była tą, która "słuchała Słowa Bożego i zachowywała je". (Łukasz pisze: trzymała wszystkie te sprawy w swoim sercu, rozważała je).  Myślę, że braćmi było podobnie.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.

Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie.

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.