Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień.
3 KWIETNIA 2017
Poniedziałek
Dzisiejsze czytania: Dn 13,41-62; Ps 23,1-6; Ez 33,11; J 8,1-11
(J 8,1-11) - Kliknij aby przeczytać
Dziś w Ewangelii zatrzymujemy się na fragmencie, w którym faryzeusze przyprowadzają do Jezusa kobietę cudzołożną. Chcą wystawić Go na próbę. Jeżeli Jezus otwarcie sprzeciwi się ukamienowaniu kobiety, zostanie uznany za heretyka, który sprzeciwia się Prawu Mojżeszowemu. Jednak akceptacja wyroku śmierci również jest złym rozwiązaniem. Zgoda na kamienowanie byłaby złamaniem prawa rzymskiego, zgodnie z którym tylko prokurator (którym był Piłat) mógł skazać kogokolwiek na śmierć. Samosąd, jakim było ukamienowanie kobiety, naruszyłoby relacje z Rzymem...co mogłoby mieć nieprzyjemne konsekwencje. (Czego doświadczyła niejedna zbuntowana prowincja).
Jezus wybiera trzecią drogę. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień. I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi. Jezus milczy... Nie odpowiada na stawiane mu pytania. Nie wdaje się w kłótnie, w gadaninę ludzi przewrotnych. Milczy, ale Jego milczenie mówi o wiele więcej, niż jakiekolwiek napominanie, tłumaczenie czy polemika. Jednak uczeni w Piśmie naciskają Go. Dlatego przechodzi do "kontrataku" i jednym zdaniem "daje mata" swoim oponentom. "Kto z was jest bez grzech, niech pierwszy rzuci na nią kamień."
Prosta myśl: Kto jest bez grzechu, niech śmiało wykona ten wyrok śmierci. Ale jeżeli ktokolwiek w tym tłumie jest grzesznikiem, nie ma prawa nawet zabrać głosu i osądzać tej kobiety. Jezus nie kwestionuje jej grzechu. Nie kwestionuje również Prawa Mojżeszowego. Ale mówi każdemu z uczonych w Piśmie... i każdemu z nas coś bardzo ważnego. Osądzać i potępiać innych może tylko ten, kto jest nieskazitelny moralnie. Taki ktoś nie potrzebuje jednak wydawać krzywdzących wyroków na innych ludzi. Nie potrzebuje w ten sposób szukać usprawiedliwienia dla swojej grzeszności. Bo tak naprawdę najczęściej osądzamy innych, żeby zapomnieć o swoich grzechach albo przynajmniej je pomniejszyć: „Jeżeli inni tak grzeszą, to moje grzechy są niewielkie. Panie, miej mnie za usprawiedliwionego”.
Słowa Jezusa wywierają na uczonych w Piśmie i faryzeuszach piorunujące wrażenie. Każdy z nich odszedł bez słowa. Wycofali się... W końcu na placu zostali tylko Jezus i kobieta. Nikt z zebranych jej nie potępił... ale tylko Jezus jej przebaczył. Odeszła usprawiedliwiona.
Poniedziałek
Dzisiejsze czytania: Dn 13,41-62; Ps 23,1-6; Ez 33,11; J 8,1-11
(J 8,1-11) - Kliknij aby przeczytać
Dziś w Ewangelii zatrzymujemy się na fragmencie, w którym faryzeusze przyprowadzają do Jezusa kobietę cudzołożną. Chcą wystawić Go na próbę. Jeżeli Jezus otwarcie sprzeciwi się ukamienowaniu kobiety, zostanie uznany za heretyka, który sprzeciwia się Prawu Mojżeszowemu. Jednak akceptacja wyroku śmierci również jest złym rozwiązaniem. Zgoda na kamienowanie byłaby złamaniem prawa rzymskiego, zgodnie z którym tylko prokurator (którym był Piłat) mógł skazać kogokolwiek na śmierć. Samosąd, jakim było ukamienowanie kobiety, naruszyłoby relacje z Rzymem...co mogłoby mieć nieprzyjemne konsekwencje. (Czego doświadczyła niejedna zbuntowana prowincja).
Jezus wybiera trzecią drogę. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień. I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi. Jezus milczy... Nie odpowiada na stawiane mu pytania. Nie wdaje się w kłótnie, w gadaninę ludzi przewrotnych. Milczy, ale Jego milczenie mówi o wiele więcej, niż jakiekolwiek napominanie, tłumaczenie czy polemika. Jednak uczeni w Piśmie naciskają Go. Dlatego przechodzi do "kontrataku" i jednym zdaniem "daje mata" swoim oponentom. "Kto z was jest bez grzech, niech pierwszy rzuci na nią kamień."
Prosta myśl: Kto jest bez grzechu, niech śmiało wykona ten wyrok śmierci. Ale jeżeli ktokolwiek w tym tłumie jest grzesznikiem, nie ma prawa nawet zabrać głosu i osądzać tej kobiety. Jezus nie kwestionuje jej grzechu. Nie kwestionuje również Prawa Mojżeszowego. Ale mówi każdemu z uczonych w Piśmie... i każdemu z nas coś bardzo ważnego. Osądzać i potępiać innych może tylko ten, kto jest nieskazitelny moralnie. Taki ktoś nie potrzebuje jednak wydawać krzywdzących wyroków na innych ludzi. Nie potrzebuje w ten sposób szukać usprawiedliwienia dla swojej grzeszności. Bo tak naprawdę najczęściej osądzamy innych, żeby zapomnieć o swoich grzechach albo przynajmniej je pomniejszyć: „Jeżeli inni tak grzeszą, to moje grzechy są niewielkie. Panie, miej mnie za usprawiedliwionego”.
Słowa Jezusa wywierają na uczonych w Piśmie i faryzeuszach piorunujące wrażenie. Każdy z nich odszedł bez słowa. Wycofali się... W końcu na placu zostali tylko Jezus i kobieta. Nikt z zebranych jej nie potępił... ale tylko Jezus jej przebaczył. Odeszła usprawiedliwiona.
Komentarze
Prześlij komentarz