Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy.
Poniedziałek
Dzisiejsze czytania: Dz 6,8-15; Ps 119,23-24.26-27.29-30; Mt 4,4b; J 6,22-29
(J 6,22-29)
Nazajutrz po rozmnożeniu chlebów lud, stojąc po drugiej stronie jeziora, spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Tymczasem w pobliże tego miejsca, gdzie spożyto chleb po modlitwie dziękczynnej Pana, przypłynęły od Tyberiady inne łodzie. A kiedy ludzie z tłumu zauważyli, że nie ma tam Jezusa, a także Jego uczniów, wsiedli do łodzi, przybyli do Kafarnaum i tam szukali Jezusa. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: Rabbi, kiedy tu przybyłeś? W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec. Oni zaś rzekli do Niego: Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże? Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez/ Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.
Jezus rozmnożył chleb dla 5000 mężczyzn...Pamiętamy tę scenę z ostatnich czytań. Nazajutrz po rozmnożeniu chlebów lud, stojąc po drugiej stronie jeziora, spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Mówiąc najprościej...Lud spostrzegł, że nie ma Jezusa...i że musi Go odnaleźć.
Pominę następne wersety, które opisują poszukiwanie Jezusa przez ludzi...i przejdę do fragmentu odnalezienia Go. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: Rabbi, kiedy tu przybyłeś? W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Wytłuszczam ten fragment, gdyż uważam, że jest w nim istota całego dzisiejszego czytania. Ludzie szukają Jezusa....bo doświadczyli cudu rozmnożenia chleba....Być może byli świadkami wielu cudów, ale ten dotknął ich szczególnie. Może to wydać się dziwne...Widzisz, że niepełnosprawni odzyskują zdrowie...opętani zostają uwolnieni...umarli powstają z martwych...i niby jesteś pod wrażaniem cudów, jakie się dzieją za sprawą Jezusa, ale prawdziwie mocne wrażanie wywiera na Tobie to, że się najadłeś do syta, choć było tylko pięć chlebów...Jezus odczytał taką właśnie postawę ludu. Mówi: nie szukacie Mnie, boście widzieli znaki i cuda, ale dlatego, bo się najedliście...I pewnie chcielibyście bym teraz codziennie dla was rozmnażał chleb...
byście nie musieli już o nic innego się martwić...
To postawa konsumpcyjna...spotykać się z Jezusem by tylko brać...
Być może lud uważa Jezusa za Mesjasza, w końcu we wcześniejszym fragmencie ewangelista napisał, iż chcieli obwołać Go królem...Ale tak naprawdę widzimy rozbieżność interesów ludu...a tym czego chce Jezus. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy. Te słowa mają naprowadzić lud na właściwe tory. Tu nie chodzi o ten przyziemny, materialny pokarm...Tak samo jak nie chodzi o zbawienie w sensie społecznym czy politycznym.
Zbawienie, które daje Jezus nie jest zbawieniem, jakie może przynieść lider partii, król, działacz społeczny itp...o to właśnie chodzi w zdaniu troski o pokarm, który trwa na wieki. Owszem...Jezus zatroszczył się o pokarm materialny dla ludu, ale nie on jest celem ostatecznym...Celem ostatecznym jest dać ludowi pokarm duchowy. Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże? Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez/ Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.
To pytanie ludu na koniec fragmentu na dziś jest ważne...Każdy z nas powinien je sobie zadać.
Co mam czynić? A odpowiedź jest prosta: uwierzyć w Tego, którego On posłał...To podstawa wszystkiego, co wiąże się z naszym życiem...
Jezus rozmnożył chleb dla 5000 mężczyzn...Pamiętamy tę scenę z ostatnich czytań. Nazajutrz po rozmnożeniu chlebów lud, stojąc po drugiej stronie jeziora, spostrzegł, że poza jedną łodzią nie było tam żadnej innej oraz że Jezus nie wsiadł do łodzi razem ze swymi uczniami, lecz że Jego uczniowie odpłynęli sami. Mówiąc najprościej...Lud spostrzegł, że nie ma Jezusa...i że musi Go odnaleźć.
Pominę następne wersety, które opisują poszukiwanie Jezusa przez ludzi...i przejdę do fragmentu odnalezienia Go. Gdy zaś odnaleźli Go na przeciwległym brzegu, rzekli do Niego: Rabbi, kiedy tu przybyłeś? W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb do sytości. Wytłuszczam ten fragment, gdyż uważam, że jest w nim istota całego dzisiejszego czytania. Ludzie szukają Jezusa....bo doświadczyli cudu rozmnożenia chleba....Być może byli świadkami wielu cudów, ale ten dotknął ich szczególnie. Może to wydać się dziwne...Widzisz, że niepełnosprawni odzyskują zdrowie...opętani zostają uwolnieni...umarli powstają z martwych...i niby jesteś pod wrażaniem cudów, jakie się dzieją za sprawą Jezusa, ale prawdziwie mocne wrażanie wywiera na Tobie to, że się najadłeś do syta, choć było tylko pięć chlebów...Jezus odczytał taką właśnie postawę ludu. Mówi: nie szukacie Mnie, boście widzieli znaki i cuda, ale dlatego, bo się najedliście...I pewnie chcielibyście bym teraz codziennie dla was rozmnażał chleb...
byście nie musieli już o nic innego się martwić...
To postawa konsumpcyjna...spotykać się z Jezusem by tylko brać...
Być może lud uważa Jezusa za Mesjasza, w końcu we wcześniejszym fragmencie ewangelista napisał, iż chcieli obwołać Go królem...Ale tak naprawdę widzimy rozbieżność interesów ludu...a tym czego chce Jezus. Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy. Te słowa mają naprowadzić lud na właściwe tory. Tu nie chodzi o ten przyziemny, materialny pokarm...Tak samo jak nie chodzi o zbawienie w sensie społecznym czy politycznym.
Zbawienie, które daje Jezus nie jest zbawieniem, jakie może przynieść lider partii, król, działacz społeczny itp...o to właśnie chodzi w zdaniu troski o pokarm, który trwa na wieki. Owszem...Jezus zatroszczył się o pokarm materialny dla ludu, ale nie on jest celem ostatecznym...Celem ostatecznym jest dać ludowi pokarm duchowy. Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże? Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez/ Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.
To pytanie ludu na koniec fragmentu na dziś jest ważne...Każdy z nas powinien je sobie zadać.
Co mam czynić? A odpowiedź jest prosta: uwierzyć w Tego, którego On posłał...To podstawa wszystkiego, co wiąże się z naszym życiem...
Komentarze
Prześlij komentarz