Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający.

Poniedziałek

Dzisiejsze czytania: Iz 65,17-21; Ps 30,2.4-6.11-13; Ps 130,5.7; J 4,43-54

(J 4,43-54)

Po dwóch dniach wyszedł stamtąd do Galilei. Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie. Kiedy jednak przybył do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto. Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający. Jezus rzekł do niego: Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie. Powiedział do Niego urzędnik królewski: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko. Rzekł do niego Jezus: Idź, syn twój żyje. Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zapytał ich o godzinę, o której mu się polepszyło. Rzekli mu: Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka. Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, o której Jezus rzekł do niego: Syn twój żyje. I uwierzył on sam i cała jego rodzina. Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei.

Dziś w Ewangelii czytamy: Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei.
Co to za cud? Spójrzmy w tekst: A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający. Do Jezusa przychodzi ojciec i prosi go o uzdrowienie syna. Historia, jakie często się zdarzały, w czasie działalności Jezusa...Ale reakcja Jezusa jest inna. Jezus rzekł do niego: Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie. Tłumy przyciągają cuda. Wszyscy słyszeli o pierwszym cudzie Jezusa - na weselu w Kanie...tłum zatem zbiera się, by oglądać niesamowite widowisko. Pan Jezus przyszedł głosić królestwo Boże, czyli nową rzeczywistość, nowe życie, które staje się konkretną rzeczywistością, obecną już teraz w Jego Osobie. Niestety, to orędzie nie znalazło zrozumienia. Ludzie byli zafascynowani tylko cudami, jakich dokonywał. I tylko tym...Dlatego Jego reakcja była właśnie taka...Powiedział do Niego urzędnik królewski: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko. Rzekł do niego Jezus: Idź, syn twój żyje. Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zapytał ich o godzinę, o której mu się polepszyło. Rzekli mu: Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka. Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, o której Jezus rzekł do niego: Syn twój żyje. I uwierzył on sam i cała jego rodzina. Tutaj następuje dialog z urzędnikiem, którego syn chorował. Ten prosi: Panie przyjdź, zanim umrze moje dziecko. Jezus odpowiada - idź, syn twój żyje. Człowiek ten uwierzył na słowo i wrócił do domu...Tam czekała na niego radosna nowina - syn wyzdrowiał. Dokładnie o tej godzinie, o której spotkał się z Jezusem.  I uwierzył on sam i cała jego rodzina. Ten cud stał się dla niego znakiem prawdziwości orędzia Jezusa. Dlatego uwierzył...a wraz z nim wszyscy jego domownicy. Okazuje się, że potrzeba czasem jakiegoś cudownego dotknięcia, które pozwala oderwać się od przykuwającego nas do świata ziemskiego realizmu. To jednak nie wszytko. Trzeba uwierzyć w nową rzeczywistość, jaką przyniósł nam Jezus.