To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce.

Sobota

Trzeci dzień w oktawie Narodzenia Pańskiego, święto św. Jana Apostoła i Ewangelisty

Dzisiejsze czytania: 1 J 1,1-4; Ps 97,1-2.5-6.11-12; J 20,2-8

(1 J 1,1-4)
To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce - bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione - oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.

(J 20,2-8)
Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Św. Jan Apostoł był najmłodszy w gronie uczniów Jezusa...wiemy też, że był umiłowanym uczniem.
Tradycja podaje, że jako jedyny umarł śmiercią naturalną...A w dzisiejszych fragmentach z Pisma Świętego wsłuchujemy się w teksty, które wyszły spod jego pióra.
Co nam one wskazują?
Przede wszystkim mocne podkreślenie tego, że piszący te słowa apostoł Jan, jest świadkiem...
nie pisze relacji z drugiej, czy trzeciej ręki...ale wszystko, co uczynił Jezus, widział na własne oczy.
To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce - bo życie objawiło się. Pisze "my" - choć mógłby pisać "Ja"...tak samo przez całą Ewangelię nie ujawnia tożsamości "umiłowanego ucznia"...
w odczytywanym dziś fragmencie mówi o sobie: "ów drugi uczeń"...
To w jakiś sposób pokazuje jego pokorę...wzięcie sobie do serca słów: "kto chce być pierwszy, niech będzie sługą"... Mógł przecież inaczej pisać Ewangelię...mógł podkreślać fakt, że to on jest tym umiłowanym uczniem...ale nie zrobił tego...
Ewangelia mówi, że nie wszedł do grobu jako pierwszy...mimo, że to on pierwszy dotarł na miejsce.
Poczekał aż Piotr wejdzie...To także lekcja dla nas...Być nieco z tyłu...
Nie korzystać z przywilejów by wywyższać się nad innymi...

Ale jednocześnie być świadkiem...
wchodząc do wnętrza grobu Jan:  Ujrzał i uwierzył.
A potem mógł napisać w swoim liście: To wam oznajmiamy(...) co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce. Jego oczy widziały cud, jakim było zmartwychwstanie...
jego ręce dotykały Jezusa...Dlatego jako naoczny świadek jego słowa mają wielką moc.
 Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione - oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami.
To głoszenie naocznego świadka ma jeden cel...Abyśmy i my mieli współuczestnictwo z nimi...

Abyśmy także mogli stać się świadkami...A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.