Skarga na Sodomę i Gomorę głośno się rozlega, bo występki ich [mieszkańców] są bardzo ciężkie.

Poniedziałek

 Dzisiejsze czytania: Rdz 18,16-33; Ps 103,1-4.8-11; Ps 95,8ab; Mt 8,18-22

(Rdz 18,16-33)

Mężowie, których gościł Abraham, odeszli i skierowali się ku Sodomie. Abraham zaś szedł z nimi, aby ich odprowadzić, a Pan mówił sobie: czyż miałbym zataić przed Abrahamem to, co zamierzam uczynić? Przecież ma się on stać ojcem wielkiego i potężnego narodu, i przez niego otrzymają błogosławieństwo wszystkie ludy ziemi. Bo upatrzyłem go jako tego, który będzie nakazywał potomkom swym oraz swemu rodowi, aby przestrzegając przykazań Pana postępowali sprawiedliwie i uczciwie, tak żeby Pan wypełnił to, co obiecał Abrahamowi. Po czym Pan rzekł: Skarga na Sodomę i Gomorę głośno się rozlega, bo występki ich [mieszkańców] są bardzo ciężkie. Chcę więc iść i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się. Wtedy to ludzie ci odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Zbliżywszy się do Niego, Abraham rzekł: Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie? Pan odpowiedział: Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich. Rzekł znowu Abraham: Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto? Pan rzekł: Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu. Abraham znów odezwał się tymi słowami: A może znalazłoby się tam czterdziestu? Pan rzekł: Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu. Wtedy Abraham powiedział: Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu? A na to Pan: Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu. Rzekł Abraham: Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu? Pan odpowiedział: Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu. Na to Abraham: O, racz się nie gniewać, Panie, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu? Odpowiedział Pan: Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu. Wtedy Pan, skończywszy rozmowę z Abrahamem, odszedł, a Abraham wrócił do siebie.

Co ważnego wyczytuję z tego fragmentu z Księgi Rodzaju...Skarga na Sodomę i Gomorę głośno się rozlega, bo występki ich [mieszkańców] są bardzo ciężkie. Chcę więc iść i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się. Wtedy to ludzie ci odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Bóg chce zniszczyć Sodomę i Gomorę...
Ale Abraham wstawia się za mieszkańcami...Zaczyna się "licytacja"...Abraham zaczyna od 50 sprawiedliwych...A Bóg mówi, że przez wzgląd na nich ocaleje całe miasto...Ale Abraham nie poddaje się i stopniowo zmniejsza liczbę...aż w końcu dochodzi do 10. A Bóg...przystaje na jego prośbę i zgadza się ocalić całe miasto przez wzgląd na 10 sprawiedliwych...

Czego my uczymy się z tego fragmentu? Myślę, że kilku spraw...
Po pierwsze Bóg okazuje swoje miłosierdzie i przez wzgląd na kilku sprawiedliwych, może ocalić całe miasto...Zatem nigdy więcej nie myśl o sobie źle...nie myśl: jestem dobry i co mi z tego...
a wszyscy wokół oszukują, żyją bez Boga i dobrze im się wiedzie...Bóg widzi Twoją sprawiedliwość
i bądź pewien, że zostaniesz doceniony...A kto wie, może właśnie przez to, że Ty jesteś dobry, wszyscy inni nie zostaną ukarani...

Po drugie wytrwała modlitwa może zdziałać cuda...nie bój więc rozmawiać z Bogiem. Nie bój się powierzać Mu trudne sprawy...I nie bój się "negocjować" :) Potrzeba naprawdę wielkiej wiary i wielkiej bliskości z Bogiem by modlić się jak Abraham...by mieć taką wiarę, że Bóg spełni wszystko, o cokolwiek Go poprosimy....To naprawdę może się spełniać w naszym życiu...tylko trzeba się takiej wiary uczyć, rozwijać ją w sobie...Bo wiara nie jest tradycją, ale głęboką relacją z Żywym Bogiem...

I po trzecie...modlitwa wstawiennicza czyni cuda. Nie można odmawiać innym modlitwy, ale z żarliwą wiarą modlić się za innych...także za tych, którzy czynią źle...Czasem myślimy sobie: To taki zły człowiek, że Bóg powinien go ukarać...Ale to złe myślenie...Bo nie ma aż tak wielkiego grzesznika, by nie mógł się nawrócić.
Nawet wojujący ateista może stać się gorliwym chrześcijaninem...Bo miłosierdzie Boże nie ma granic...
A jeżeli my potępiamy takiego człowieka...tym samym odmawiamy mu Bożego Miłosierdzia...
O ile bardziej pomoże nasza modlitwa niż mówienie: takiemu to już nic nie pomoże...nie warto się za niego modlić...

Zawsze warto...Bo Bóg nigdy nie ustaje w przebaczeniu...
i w miłosierdziu dla grzeszników...