Poniedziałek. Rdz 49,2.8-10; Ps 72,1-4.7-8.17; Mt 1,1-17

(Rdz 49,2.8-10)
Jakub zwołał swoich synów i powiedział do nich: Zbierzcie się i słuchajcie, synowie Jakuba, słuchajcie Izraela, ojca waszego! Judo, ciebie sławić będą bracia twoi, twoja bowiem ręka na karku twych wrogów! Synowie twego ojca będą ci oddawać pokłon! Judo, młody lwie, na zdobyczy róść będziesz, mój synu: jak lew czai się, gotuje do skoku, do lwicy podobny - któż się ośmieli go drażnić? Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!

(Mt 1,1-17)
Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla Dawida. Dawid był ojcem Salomona, a matką była /dawna/ żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego. Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Tak więc w całości od Abrahama do Dawida jest czternaście pokoleń; od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń; od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń.

Dziś wsłuchujemy się w fragment z Księgi Rodzaju, w którym Jakub-Izrael błogosławi swoim synom.
A dokładnie błogosławi Judzie... Judo, ciebie sławić będą bracia twoi, twoja bowiem ręka na karku twych wrogów! Synowie twego ojca będą ci oddawać pokłon! Judo, młody lwie, na zdobyczy róść będziesz, mój synu: jak lew czai się, gotuje do skoku, do lwicy podobny - któż się ośmieli go drażnić? Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!

Juda nie jest najstarszym z synów, odbiera jednak błogosławieństwo jak najstarszy...I to on staje się głową szczepu- patriarchą...Judo, ciebie sławić będą bracia twoi, twoja bowiem ręka na karku twych wrogów! Synowie twego ojca będą ci oddawać pokłon! Wiąże się to z wydarzeniami z poprzednich rozdziałów, w którym czytamy o sprzedaniu Józefa do Egiptu...

Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów! Ten fragment kończy się obietnicą...Zapowiedzią przyjścia wielkiego potomka, który wywodzić się będzie właśnie z tego pokolenia...

Dowód na sprawdzenie się proroctwa odnajdujemy w dzisiejszej Ewangelii...Czytamy w niej rodowód Jezusa...Według tej genealogii, wywodzi się On z pokolenia Judy...Ewangelia na dziś wskazuje nam powiązania rodzinne...ukierunkowuje na konkretne miejsce w historii, jakie zajmuje Jezus...

Nie jest on abstrakcyjną postacią, którą można sobie dowolnie przerzucać w dziejach...

Ale ma przodków...ważnych ludzi, którzy zapisali się na kartach Biblii...mają, więc swoje miejsce w Historii Zbawienia...Rodowód Jezusa mówi coś jeszcze...

Nasze korzenie są elementem naszej tożsamości...Jezus nie był jakimś "bezpaństwowcem"...

ale miał konkretnych przodków...my również nie wzięliśmy się znikąd...Również jesteśmy elementem wielkiego drzewa genealogicznego...Jako ludzie wierzący możemy również uważać się za potomków Abrahama, Izaaka, Jakuba...wszystkich tych ludzi, którzy są na kartach Biblii...

Jest jeszcze jedna sprawa...Jezus identyfikuje się z przodkami...przyznaje się do swoich korzeni...

Pomimo tego, że przecież nie wszyscy ci ludzie byli święci...Niektórzy mieli sporo na sumieniu...

To pokazuje, że Bóg stając się jednym z nas...wziął na siebie bagaż doświadczeń pokoleń...

My być może również zmagamy się z faktem, że w naszej rodzinie są "czarne owce"...

Tymczasem nie tędy droga...mamy uczyć się na błędach i nie powielać ich...

A nie tkwić w przekonaniu, że "nad rodziną wisi fatum"...

Jeżeli ogłaszamy Jezusa naszym Panem...staje się On częścią naszej rodziny...

A my stajemy się częścią Jego rodziny...Tym samym nie ma już żadnych powodów do wstydu...

Gdyż mając w rodzinie Jezusa...i będąc w Jego rodzinie...powinniśmy być z tego dumni...

Coraz bliżej Boże Narodzenie...może to będzie dobry czas na zaproszenie Jezusa by autentycznie stał się członkiem naszej rodziny...by został wpisany w nasze drzewo genealogiczne...i byśmy mogli szczycić się swoim rodowodem.