Sobota. Jr 26,11-16.24; Ps 69,15-16.30-31.33-34; Mt 5,10; Mt 14,1-12

(Jr 26,11-16.24)
Kapłani i prorocy zwrócili się do przywódców i do całego ludu tymi słowami: Człowiek ten zasługuje na wyrok śmierci, gdyż prorokował przeciw temu miastu, jak to słyszeliście na własne uszy. Jeremiasz zaś rzekł do wszystkich przywódców i do całego ludu: Pan posłał mnie, bym głosił przeciw temu domowi i przeciw temu miastu wszystkie słowa, które słyszeliście. Teraz więc zmieńcie swoje postępowanie i swoje uczynki, słuchajcie głosu Pana, Boga waszego; wtedy ogarnie Pana żal nad nieszczęściem, jakie postanowił przeciw wam. Ja zaś jestem w waszych rękach. Uczyńcie ze mną, co wam się wyda dobre i sprawiedliwe. Wiedzcie jednak dobrze, że jeżeli mnie zabijecie, krew niewinnego spadnie na was, na to miasto i na jego mieszkańców. Naprawdę bowiem posłał mnie Pan do was, by głosić do waszych uszu wszystkie te słowa. Wtedy powiedzieli przywódcy i cały lud do kapłanów i proroków: Człowiek ten nie zasługuje na wyrok śmierci, gdyż przemawiał do nas w imię Pana, Boga naszego. Achikam jednak, syn Szafana, ochraniał Jeremiasza, by nie został wydany w ręce ludu na śmierć.


Kontynuując wczorajszy fragment przenieśmy się do czasów proroka Jeremiasza. Pamiętamy, że jego proroctwo wywołało złość wśród ludu...i postanowiono go zabić...Czytamy dziś: ten człowiek zasługuje na wyrok śmierci, gdyż prorokował przeciw miastu...Łatwo się domyślić, że gdyby prorokował pomyślność dla miasta byłby szanowany a monarcha obsypałby go złotem, kosztownościami czy zaszczytami...ale Jeremiasz służy Panu...pełni Jego wolę...dlatego prorokuje zgodnie z prawdą a nie jak fałszywi prorocy...
Dlatego budzi złość...ma jednak świadomość, że wypełnia Misję Boga...i nie waha się dla tej misji poświęcić swojego życia...Na pewno w głowie wciąż ma Słowa Pana...kiedy Ten powoływał go na proroka...Ten obraz przybliża nam początek Księgi Jeremiasza...
Bóg kieruje do niego słowa: Zanim ukształtowałem cię w łonie matki - znałem cię.
ustanowiłem cię prorokiem dla narodów...(Jr 1,5)
Jeremiasz onieśmielony faktem, iż przyszło mu stanąć w obecności Pana, że sam Bóg do niego przemówił odpowiada: Panie jestem młodzieńcem, nie umiem przemawiać...jestem niedoświadczony.(Jr 1, 7) Można pomyśleć sobie, że ma jakieś kompleksy...a może po prostu to wynika z kontekstu czasów, kiedy poważano starców...a młodzieńcy mieli dopiero zdobywać doświadczenie życiowe...młodzieniec pouczający starców byłby po prostu źle widziany w społeczeństwie...Ale wiemy, że Bóg łamie standardy i stereotypy...i powołuje tych, których chce...
Powołuje, więc i Jeremiasza mówiąc:
"Nie mów: "Jestem młodzieńcem", 

gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, 
i będziesz mówił, cokolwiek tobie polecę. 
Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić" - wyrocznia Pana. 
I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich ust i rzekł mi: "Oto kładę moje słowa w twoje usta. Spójrz, daję ci dzisiaj władzę nad narodami i nad królestwami, byś wyrywał i obalał, byś niszczył
i burzył, byś budował i sadził".(Jr 1, 7-10)

Jeremiasz zostaje posłany...I wie, że Pan dotrzyma tej obietnicy: "jestem z tobą by cię chronić".
Przemawia zatem w imieniu Pana...odważnie...mimo iż wie, że może ściągnąć na siebie wyrok śmierci...I rzeczywiście kapłani, lud, inni prorocy wydają na niego wyrok...Ale Jeremiasz dalej głosi  to, co Bóg mu polecił...

Pan posłał mnie, bym głosił przeciw temu domowi i przeciw temu miastu wszystkie słowa, które słyszeliście. Teraz więc zmieńcie swoje postępowanie i swoje uczynki, słuchajcie głosu Pana, Boga waszego; wtedy ogarnie Pana żal nad nieszczęściem, jakie postanowił przeciw wam. Ja zaś jestem w waszych rękach. Uczyńcie ze mną, co wam się wyda dobre i sprawiedliwe. Wiedzcie jednak dobrze, że jeżeli mnie zabijecie, krew niewinnego spadnie na was, na to miasto i na jego mieszkańców. Naprawdę bowiem posłał mnie Pan do was, by głosić do waszych uszu wszystkie te słowa. 

I wtedy ich postawa zmienia się o 180 stopni...i Jeremiasz uchodzi z życiem...