Poniedziałek. Oz 2,16.17b-18.21-22; Ps 145,2-9; 2 Tm 1,10b; Mt 9,18-26

(Mt 9,18-26)
Gdy Jezus mówił, pewien zwierzchnik synagogi przyszedł do Niego i, oddając pokłon, prosił: Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i włóż na nią rękę, a żyć będzie . Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim. Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza. Bo sobie mówiła: żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa. Jezus obrócił się, i widząc ją, rzekł: Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła. I od tej chwili kobieta była zdrowa. Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy, rzekł: Usuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi. A oni wyśmiewali Go. Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała. Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy.


Dziś w Ewangelii dnia dostajemy znany nam dobrze fragment, który opowiada o dwóch uzdrowieniach. Dziewczynki i kobiety cierpiącej na krwotok...Całkiem niedawno te słowa rozbrzmiewały w naszych kościołach. Co takiego ważnego dziś dostajemy...??
Po pierwsze wiara...to ona nas uzdrawia...to wiara nas wyciąga z największych kłopotów...
Jeżeli jesteśmy przepełnieni wiarą w moc Chrystusa, nawet śmierć nie jest wielkim problemem...
W kontekście wczorajszego czytania...w którym Jezus nie mógł nic zdziałać, ponieważ mieszkańcy Jego rodzinnego miasta nie wierzyli...dzisiejsze czytanie jest pewnym kontrastem...

Tam...totalna niewiara...zatwardziałość serc...i postawa typu: co On może? w końcu to nasz sąsiad...znamy Jego rodzinę...jaki z Niego mistrz, nauczyciel, uzdrowiciel...
Tutaj...postawa wiary kobiety, która mówiła sobie: dotknę się Jego płaszcza i będę zdrowa...
i miała taką...determinację by to uczynić...by przedrzeć się przez ogromny tłum...i dotknąć płaszcza Jezusa.
I opłacało się...została uzdrowiona...

A ile w nas jest takiej determinacji...czy potrafimy walczyć do końca? modlić nawet kiedy wydaje się, że zgasły już wszelkie nadzieje? Czy potrafimy przedzierać się przez tłum...dosłownie i w przenośni...
i czasem z takim uporem, pozytywną zawziętością...modlić się...codziennie...systematycznie...
Bóg będzie widział naszą gorliwość...i nawet najbardziej skomplikowane problemy będą rozwiązane...

dla Jezusa nie było problemem wskrzesić dziewczynkę...choć śmiano się z Niego, gdy mówił, że śpi...
Ale dokonał tego zadziwiającego cudu...Bo jej ojciec również był zdeterminowany...by iść po Niego do odległej miejscowości...choć wiedział, że córka może nie doczekać jego powrotu...postawił wszystko na jedną kartę...i opłacało się...

Te dwa cuda niech będą dla nas pewną nauką...dla nas wszystkich...ze mną jako pierwszym...